| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| Jah
Wobble – Mu, Arctic
Monkeys–Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not
, Public Enemy – New
Whirl Odor ,
DVD of the
Week...► |
|
ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ...► |
|
|
|
| d u b
/ w o r l d b e a t |
Jah Wobble – Mu
(Trojan/Sanctuary/Eros) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► New
Mexico Dub |
Είναι να μην έχεις
αδυναμία στις χαμηλές συχνότητες…
Εάν… “καλή” ώρα,
έρθει το τέλος, θα ήταν ιδεώδες εάν το σύνθημα για την χαραυγή της
επόμενης μέρας το έδινε το μπάσο των Massive Attack, του Bill
Laswell, ή του Jah Wobble. Από το χώμα ήρθαμε και μόνο από έναν τόσο
γήινο ήχο θα μπορούσαμε να αναδυθούμε και πάλι…
Ο κάποτε Public
Image Limited, o ακόμα (;) Invaders of the Heart, ο μουσικός τέλος
πάντων που μπορεί να σε βάλει σε τροχιά γύρω από new age/world
fusion/dance πλανήτες, ηχογραφεί για την θρυλική Trojan και η global
γεύση του γίνεται ακόμα.
Είναι “εγκληματικό” να θεωρούνται τύποι
όπως ο Wobble, μοναχικοί καβαλάρηδες που απλώς κάνουν την “τρέλα”
τους, που όμως δεν είναι τόσο καλά αμπαλαρισμένη για να μας
ικανοποιήσει τα mainstream κέφια. Για τους μυημένους μπορεί να είναι
ακόμα ένα πολύ καλό άλμπουμ που προστίθεται στην δισκογραφία του,
αλλά είναι οι υπόλοιποι που πρέπει να ανακαλύψουν τι τρέχει εδώ
πέρα…
Στα spaced out “Viking Funeral”, “Universal Dub”,
“Kojak Dub”, “Buddha of Compassion” (σκέτος διαλογισμός),
“Softwear”, τα grooves είναι τόσο βαριά και ζεστά, που σε τυλίγουν
σαν πάπλωμα και σε “ζαλίζουν” όσο διαρκούν με τα εξωτικά ανατολίτικά
αρώματά τους, τις ευρηματικές ρυθμολογίες τους, τους λουσάτους
παλμούς τους. Αφήστε αυτά που σας “προτείνουν” φάτσα κάρτα τα
δισκάδικα μόλις περάσετε την είσοδό τους. Ψάξτε και πιο πίσω να
βρείτε την υγειά σας… |
|
|
|
| r o c
k |
Arctic
Monkeys – Whatever People Say I Am,
That’s What I’m Not
(Domino/Virgin) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► I Bet You Look Good On The Dancefloor |
| Οι 19χρονοι από το
Σέφιλντ κάνουν θραύση με την παρθενική τους ηχογράφηση, το ντεμπούτο
με τις ταχύτερες πωλήσεις στην Βρετανία που συνεχίζει εδώ και
κάμποσο καιρό να προκαλεί πολλές και γερές δονήσεις. Και
από hype; Σίγουρα υπάρχει, έτσι για να τηρούνται τα ήθη και έθιμα
του βρετανικού μουσικού τύπου, και να αυξάνει το post punk
ενδιαφέρον του Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not, ένα
άλμπουμ που μυρίζει από μακριά άγνοια κινδύνου και όρεξη για
κιθάρες. Που δεν είναι τόσο clean cut όπως των Franz Ferdinand ή των
Kaiser Chiefs, αλλά αντίθετα πιέζουν με ελαφρώς πιο αμερικάνικο ύφος
τους ενισχυτές τους. Τα πέντε-έξι πρώτα tracks του άλμπουμ, με
προεξέχον το single “I Bet You Look Good On the Dancefloor”, πάνε
τρένο τους στακάτους ρυθμούς τους, με την απειρία στο παίξιμό τους
να δίνει μία γοητευτική αίσθηση αφέλειας στο όλο Arctic Monkeys
φαινόμενο. Μια φορά πάντως για τις συγκρίσεις με τους Nirvana, δεν
φταίνε τα παιδιά… |
|
|
|
| h i p
- h o p |
Public Enemy – New Whirl Odor
(SonyBMG) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► New Whirl Odor |
Οι Beatles, οι Rolling
Stones, οι Zeppelin, οι Sex Pistols έδρασαν συγκεκριμένες εποχές,
κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Όταν το It Takes A Nation
of Millions to Hold Us Back έγραφε από την αρχή τους νέους κανόνες
του hip-hop ήταν 1989. Σήμερα το 2005 οι Public Enemy δεν μπορούν
παρά να βρίσκονται, ένα ή έστω μισό βήμα πίσω από την «μαύρη
εξέλιξη».
Που βέβαια δεν σημαίνει πως την διακρίνει κάποια
ποιοτική διαφορά από τις ρίμες του Chuck D. Απλώς το New Whirl Odor,
μία πραγματική αναγεννημένη προσπάθεια του γκρουπ να σηκώσει τους
πολιτικούς του τόνους, φέρνει τα “Bring That Beat Back”, “What A
Fool Believes”, “Check What You’re Listening To”, μοιάζει να χτυπάει
την πόρτα για να το δεχθούν μέσα στην prive λέσχη του 50 Cent, παρά
να μπαίνει μέσα με τουπέ και “αέρα”. To δεκάλεπτο τζαμάρισμα του
“Superman’s Black In The Building” των Public Enemy, που όπως και
να’ χει το πράγμα, πάντα, μα πάντα θα είναι ευπρόσδεκτοι, όσοι
Rock-A-Fella τύποι κι αν έχουν πιάσει reserve τα τραπέζια.
|
|
|
|
| DVD of the Week... |
Voices For Darfur
Gala Performance At The Royal Albert Hall,
London
(ΕΜΙ)
Pal, Εικόνα:
16:9, Ήχος: Dolby Digital 2.0, Surround Sound, Διάρκεια: 166
λεπτά |
 |
Live Aid, Live 8,
Concert For Bangladesh, Voices for Darfur… Πάντα υπάρχει χώρος
για ένα φιλανθρωπικό DVD, εεε, γεγονός, έστω κι αν πρόκειται
για ένα… gala. Πολιτική και μουσική συνεχίζει να συνδέεται όλο
και περισσότερο και οι σελίδες δεν μας φτάνουν για να
καταλήξουμε εάν αυτό είναι καλό ή κακό, ή κυρίως εάν γίνεται
με τον εγκεκριμένο τρόπο.
Τέλος πάντων, τον Δεκέμβριο του
2004 μία πλειάδα από γνωστούς καλλιτέχνες συγκεντρώθηκε στο
Royal Albert Hall για να παρακινήσει το ενδιαφέρον του κόσμου
σχετικά με την τραγωδία που λάμβανε χώρα στην περιοχή Ντάρφουρ
του Σουδάν, όπου χιλιάδες πρόσφυγες σκοτώνονταν από
απολυταρχικά καθεστώτα και από αδίστακτες συμμορίες, ενώ ήδη
2.000.000 έχουν ξεριζωθεί και ψάχνουν την τύχη τους στο
πουθενά. Η οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες
κάνει ότι μπορεί, όμως χρειάζεται έξτρα βοήθεια.
Οι Mick
Hucknall, Roisin Murphy, Daniel Pearce, Chrissie Hynde, Sir
Willard White, Alison Moyet, Andrew Coleman, Yusuf Islam (ο
πρώην Cat Stevens που εμφανίστηκε εμβόλιμα στο σετ), Jocelyn
Brown, ο δικός μας Μάριος Φραγκούλης μαζί φυσικά με την
Deborah Myers, οι Barbara Hendricks, Ruthie Henshall, Antony
Costa και Nicole Russo, με την βοήθεια κλασικών κομματιών
κυρίως του Cole Porter, αλλά και παραδοσιακών συνθέσεων που
ταιριάζουν γάντι όπως το “Sometimes I Feel Like A Motherless
Child”, δίνουν το σύνθημα για να βοηθήσει και πάλι ο κόσμος,
όχι με τα χρήματα του μόνο, αλλά με την εγρήγορσή του. Στα
exclusive tracks θα δείτε τους Franz Ferdinand, David Gray και
την Sade, ενώ στα bonus τέσσερα από την βραδιά στο Albert
Hall. |
| Extras: Ντοκιμαντέρ που
παρουσιάζουν την κατάσταση στο Νταρφούρ, αναφορά στο line up
της συναυλίας και τα τραγούδια που ακούγονται, ένα μήνυμα από
τους Franz Ferdinand, και εξαιρετικά αποσπάσματα από ρεπορτάζ
των δημοσιογράφων Sorious Samura και Fergal Keane του BBC, που
πέρασαν δύσκολες στιγμές δίπλα στους πρόσφυγες, αποτυπώνοντας
την κατάσταση. |
|
| |
| |
