| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| Richard Thompson - Front Parlour Ballads, Sheryl Crow - Wildflower , Medications - Your Favorite People All In
One Place ,
Εν
CDομία...►, DVD of the Week...► |
|
ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ...► |
|
|
|
| f o l
k / r o c k |
Richard Thompson - Front Parlour Ballads
(Cooking
Vinyl/Hitch-Hyke) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► Miss Patsy |
Ο σπουδαίος μουσικός
στο πρώτο του ακουστικό άλμπουμ μετά από 25 χρόνια...
O
Richard Thompson ανήκει σε εκείνη την "καταραμένη" κάστα των
καλλιτεχνών που εξακολουθούν να παραμένουν αιώνια υποτιμημένοι από
τη μεγάλη μάζα και μόνιμα αγαπητοί από τους κριτικούς και τους
ψαγμένους με πέρα από το mainstream συρφετό ακούσματα. O βρετανός
μουσικός για τον οποίο έχουν εκφραστεί με τα καλύτερα λόγια κολοσσοί
της μουσικής, ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '60 με τους
Fairport Convention, τους "άγγλους Jefferson Airplane", και αμέσως
μετά συνέχισε σ' ένα μοναχικό, πλην δημιουργικό δρόμο. Διατηρώντας
χαμηλά το προφίλ αλλά ανεβάζοντας ψηλά την αξία κάθε ηχογράφησής
του, ο κιθαρίστας που κατέπληξε με την τεχνική που δεν θύμιζε
κανέναν, παρουσίασε ανά τακτά χρονιά διαστήματα μικρά, ανεκτίμητα
διαμάντια. Ένα από αυτά είναι το πρώτο του μετά από 25 χρόνια
ακουστικό άλμπουμ. Με μόνο λίγα κρουστά να τον συνοδεύουν, ο
Thompson υφαίνει λεπτές μπαλάντες με την πένα της κιθάρας του, χωρίς
να αφήνει την πλοκή των στίχων να του ξεφύγει. Παίζοντας στα δάχτυλα
πια την πρίμα ηχώ της βρετανικής folk παράδοσης και το ταίριασμα της
φωνής του (δεν είναι Van Morrison, αλλά ξέρει να την προσαρμόζει
στις συναισθηματικές απαιτήσεις κάθε τραγουδιού) με τους
διακριτικούς δαχτυλισμούς του, ο Thompson αισθάνεται το ίδιο άνετα,
μην πούμε και καλύτερα, μέσα στην ακουστική διακόσμηση του Front
Parlour Ballads. Τα "Precious One", "A Solitary Life", "When We Were
Boys At School", "Roy, Boys, Row", "Let It Blow" ρουφάνε την
εμπειρία του, και την επιστρέφουν ολοκαίνουργια, πανέμορφη,
νοσταλγική, διασκεδαστική, απολογητική, ανάλογα με την εκάστοτε
διάθεση. Από τα πιο μουσικά άλμπουμ του μήνα. |
|
|
|
| r o c
k |
Sheryl Crow
- Wildflower
(A&M/Universal) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► Where Has All The Love Gone |
Εκτός από sexy είναι
και καλή...
Για έβδομη ιστορική φορά χρίστηκε ο καλός
της, κανονικός εθνικός ήρωας, Lance Armstrong, νικητής του
ποδηλατικού Γύρου της Γαλλίας και ήταν λογικό η καλή του Sheryl Crow
να λάμπει ολόκληρη. Αυτό που δεν ήταν και τόσο λογικό ήταν να
ακούγεται στο Wildflower ως η καλύτερη, αρτίστικη Stevie Nicks που
θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Η sexy, εντυπωσιακή αμερικανίδα, ποτέ
δεν παράπεσε σε κανένα χοντρό mainstream λάθος, ούτε κράτησε ψηλά
την σημαία της εκλεκτικής καλλιτέχνιδας για να ξεχωρίσει και
κοιτάξει αφ υψηλού σαν άλλη Tori Amos. Η Crow είναι αυτή που το
λάτρεψε όταν φωτογραφήθηκε μαζί με τον Keith Richards...Τα
τέσσερα-πέντε πρώτα τραγούδια του Wildflower ακούστηκαν στ' αυτιά
μας ως η πιο προσεγμένη ενορχηστρωτικά και πιο εκφραστική συνθετικά
δουλειά που έχει κάνει, μία άκρως συμπαγής από συναισθήματα και
ιδέες μουσική πρόταση. Ώριμη είναι η κλισέ λέξη που ψάχνουμε εδώ,
μιας και η Crow ξέρει πλέον πώς να σαγηνεύει χωρίς να γελάει και
τόσο πολύ, χωρίς να φοράει και τα πιο ελαφριά ρούχα. |
|
|
|
| p o s
t p u n k |
Medications - Your Favorite People All In One Place
(Dischord/M.S.EN) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► Or At Least As Bad |
Dischord, Washington
D.C., ο Brendan Canty των Fugazi στην παραγωγή,
καταλαβαίνετε...
Περίπου δηλαδή... Οι Medications
μοιράζουν το πρώτο τους άλμπουμ ανάμεσα στην κλασική σύνθετη
hardcore αισθητική του έξοχου label που ακόμα φοράει την τιμή της
ανεξάρτητης ύπαρξης και λειτουργίας του φαρδιά πλατιά στο στήθος και
στην πιο μελωδική, εξελικτική δομή που θέλουν να επιδιώξει το τρίο.
Τα τραγούδια του Your Favorite People All In One Place, είναι
αλήθεια πως κρύβουν προοπτική. Αν δεν ήταν και αυτό το άτιμο το
"Surprise!" να ανοίγει το άλμπουμ με τόσο εντυπωσιακό τρόπο, λες και
οι Fugazi είχαν ανακαλύψει την Radiohead πλευρά τους (λέμε τώρα...),
τότε θα κρύβαμε και εμείς καλύτερα τις μεγάλες προσδοκίες μας από
την συνέχεια του άλμπουμ. Που θέλει να επιμείνει στην πιο "τυπική"
σύγκρουση κοφτών ριφ, ρολαριστών ντραμς και κοκκινισμένων φωνητικών,
παρά να ισορροπήσει ακόμα περισσότερο όπως έκαναν τα πρώτα 7 σχεδόν
εκπληκτικά λεπτά με, εκεί που οι pop ροπές τους ισορρόπησαν τόσο
καλά με τις "καταστροφικές" ορμές τους. Καθόλου κακό πάντως για
ντεμπούτο. |
|
|
|
| Εν CDομία... |
 |
Grandaddy -
Excerpts From The Diary Of Todd Zilla
(V2)
Μια μικρή EP γεύση μέχρι να καταφθάσει
το κανονικό άλμπουμ τους Modesto δίνουν στους fans τους οι
καλιφορνέζοι Grandaddy. Που στα 7 τραγούδια τους καταφέρνουν
να ενώσουν τόσα ανόμοια πράγματα. Από rock με γκάζι που
θυμίζει Weezer, μέχρι νεοψυχεδελικές αφέλειες, και παιδικά
αναλογικά synths |
 |
Cindy
Bullens - Dream #29
(Blue
Rose/Hitch-Hyke)
Αμερικανίδα roots rocker που στο
νέο της άλμπουμ φιλοξενεί από τον Elton John μέχρι τον Delbert
McClinton. Δεν είναι Lucinda Williams, αλλά πάλι ποια
είναι; |
 |
Dave Weckl
Band - Multiplicity
(Stretch/A&N)
O ίδιος, απαράλλαχτος
άψυχος μεγάλος ντράμερ. Είναι υπερφίαλο και βλακώδες να
περιμένεις τις ηχογραφήσεις του να διαθέτουν την ίδια "βρωμιά"
με εκείνες του Max Roach, του Art Blakey, του Tony Williams ή
του Billy Cobham. Ωστόσο την αίσθηση του αποστειρωμένου την
νοιώθεις από την αρχή κιόλας να σε πνίγει. Χρόνια
τώρα... |
|
| |
|
| DVD of the Week... |
Luther Vandross -
Always On Forever-
An Evening of Songs at Royal Albert
Hall
(Epic/Sony)
Pal, 4:3, Dolby Digital
Surround, Dolby Digital Stereo, Διάρκεια: 88
λεπτά |
 |
Είχαν που είχαν
απομείνει μόλις δύο τρεις φιγούρες που οι ρίζες τους έπιαναν
βαθιά, εκεί δίπλα στις άλλες ανεπανάληπτες φωνές της soul από
την δεκαετία του '60, ήρθε και η απώλεια του Luther Vandross
για να αφαιρέσουμε ακόμα μία και να μικρύνει τραγικά ο
αριθμός. Ένας βα-σι-κό-τα-τος λόγος που ο σημερινός μουσικός
κόσμος δεν είναι τόσο όμορφος όπως θα έπρεπε, είναι επειδή
λείπει η ανεκτίμητη γλύκα της soul μουσικής από τα αυτιά μας.
Ξεκινάει το πρόγραμμα που ηχογράφησε ο Vandross στο Royal
Albert Hall το '94 και σε καλύπτει από την κορυφή μέχρι τα
νύχια... το σουφλέ σοκολάτας (;!) του, η φωνή του δηλαδή του
άτυχου ερμηνευτή που σε κάνει να ξερογλείφεσαι από τη μουσική
λιχουδιά. Με πολλές διασκευές ("Killing Me Softly With His
Song", "Hello", "Power of Love/Love Power"), αλλά και δικά του
τραγούδια ("Never Too Much", "Here and Now", "Love the One
You're With", "Ain't No Stoppin' Us Now"), o Vandross, σε
εποχές όπου έλεγχε ακόμα το σωματικό του βάρος, σου αφήνει μία
πολύ γλυκιά αίσθηση, μία ανεκτίμητη ευφορία. Δυστυχώς στο
τέλος "συννεφιάζεις" γιατί σκέφτεσαι πως ο "απόγονός" του
είναι ο R. Kelly... |
| Extras:
Κανένα |
|
| | |
