| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| Robert Plant and the Strange Sensation - Mighty Rearranger
, Wedding Present -
Take Fountain , Poptones - The
Cassette Played Poptones , DVD of the Week...► |
|
ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ...► |
|
|
|
| r o c k
|
Robert Plant and the Strange Sensation -
Mighty
Rearranger
(Sanctuary/V2) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► Another Tribe |
Mighty Robert
Plant...
Το πιο Zeppelin προσωπικό άλμπουμ του Robert
Plant από την εποχή των... Zeppelin; Είναι άδικο να αρχίζει και να
τελειώνει κανείς εκεί. Στα 57 του κανονικά ο Robert Plant, έχοντας
χορτάσει τόση μουσική όσο πέντε-έξι άλλοι στον κόσμο, θα μπορούσε να
καθόταν ξέγνοιαστος στο παχυλό του τραπεζικό λογαριασμό και
παρελθόν. Αντιθέτως ο Plant συνεχίζει να παίζει μουσική με τον
ντράμερ του drum'n'bass master Roni Size (!)...
Εκτός από τον
Clive Deamer, στην μπάντα του τους Strange Sensation, υπάρχουν και
άλλοι μουσικοί που τον βοηθούν να βγάζει από το μουσικό σακούλι
rock'n'folk, blues της ερήμου, ακουστικό dub και acid world. Ο Plant
μπορεί να αρέσκεται να αφηγείται παλιές ιστορίες, όμως ξέρει ότι η
(μουσική) ζωή του συνεχίζεται.
Το blues/rock/ethnic ατού του
Plant λάμπει στα "Let The Four Winds Blow", "All The Kings Horses",
"Dancing In Heave", και κυρίως στα δύο τελευταία τραγούδια, το
ομώνυμο και το κρυμμένο κομμάτι που βάζει πλώρη με το programming
του για τον Robert Plant μιας μελλοντικής εποχής. |
|
|
|
| i n d i
e p o p / r o c k |
Wedding
Present - Take Fountain
(Talitres/Hitch-Hyke) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► I'm From Further North Than You |
Comeback με καθαρή
συνείδηση...
Μετά από την διάλυση των Wedding Present,
οι Cinerama έδωσαν στον David Gedge την pop ανάσα που χρειαζόταν
μετά από την full time indie κιθαριστική εμπειρία του βρετανικού
γκρουπ που πολλοί χαρακτήρισαν, εκεί στα '80s - '90s, ως "πιο
σκληρούς Smiths". Πάντα όμως παρέμεναν το "δεύτερο project", η
γέφυρα μέχρι να επιστρέψει ο Gedge στα "πάτρια εδάφη". Και ίσως κατά
βάθος να το γνώριζε καλά και ο ίδιος αυτό...
Ευφυής άνθρωπος, και
το μοναδικό πια αυθεντικό μέλος, δεν αναμασά την σκληράδα άλμπουμ
όπως το George Best ή το Seamonsters. Αντιθέτως αφήνει τους Cinerama
να εισχωρήσουν στο πεδίο, όχι όμως και να δώσουν το στίγμα του Take
Fountain.
Αυτό διαφοροποιείται ανάμεσα στο οκτάλεπτο επικό
single του "Interstate 5", στο jangly "Always The Quiet Ones", στα
"δειλά" να αποφασίσουν που θέλουν να πάνε "Queen Anne" και "Perfect
Blue", που όμως διαθέτουν την δική τους χάρη. Οι νέοι Wedding
Present είναι όπως πρέπει. Μέσα στο κλίμα της ιστορίας τους και του
2005... |
|
|
|
| i n d i
e p o p / r o c k |
Poptones - The Cassette Played Poptones
(Mercury/Universal) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► Special Needs - Francesca |
Poptones...
Creation
O Alan McGee κλείνει τέσσερα χρόνια με την
εταιρεία Poptones και όπως λέει αισθάνεται πως είναι ώρα να πάει
σχολείο... Το πρώην αφεντικό της Creation, του ανεξάρτητου label που
ανέδειξε ορισμένα από τα καλύτερα ονόματα της Βρετανικής παραγωγής
τα τελευταία 15 χρόνια (Primal Scream, Oasis, Ride, Teenage
Fanclub), αφού είδε το ένδοξο δημιούργημά του να πωλείται στην Sony,
επέστρεψε από εκεί που ξεκίνησε. Από την άμεση επαφή με νέα,
φιλόδοξα και ταλαντούχα συγκροτήματα, μέσω της δισκογραφικής
Poptones, ένα μέρος όπου όσοι έχουν μεράκι, όρεξη και τύχη θα τα
καταφέρουν. Στους περισσότερους από τους Special Needs, The
Paddingtons, Thee Unstrung, The Others, The Glitterati, Echelon, The
Boxer Rebellion, Pure Reason Revolution, Soho Dolls, Kill City και
Mission Control, θα ποντάραμε κιόλας υπέρ τους... |
|
|
|
| DVD of the
Week... |
Graham Coxon - Live at
the Zodiac
(Parlophone/EMI)
Pal, Region: 0, Εικόνα: 4:3
& 16:9, Ήχος: Dolby Digital Stereo & 5.1, DTS,
Διάρκεια: 92 λεπτά |
 |
Το Live at the Zodiac
είναι το πρώτο επίσημο DVD του Graham Coxon, πρώην μέλους των
Blur και εδώ και δύο-τρία άλμπουμ σόλο καλλιτέχνης που
προσπαθεί να καθιερωθεί ως αυτοδύναμος δημιουργός.
Τα δύο
μόνο πρώτα τραγούδια του live να ακούσει κανείς καταλαβαίνει
πως τα τελευταία χρόνια στους Blur πρέπει να ασφυκτιούσε.
Indie/mod παιδί ο Coxon, δεν αντέχει να μην κάνει που και που
ένα σπαγγάτο στον αέρα παίζοντας την κιθάρα του ως άλλος Pete
Townshend. Αν και το βρετανικό του προφίλ του προσδίδει
μία ιδιαιτερότητα στη γραφή και μια περίεργη, διαπεραστική
σεξουαλικότητα, ο Coxon επιμένει μαζί με τους υπόλοιπους
μουσικούς του γκρουπ να ιδρώνει και να ψάχνει ακόμα ένα δρόμο
για να βγει στην επιφάνεια της βρετανικής pop/rock σύγχρονης
ιστορίας με την αξία της κιθάρας του. Τα "Escape Song",
"Spectacular", "No Good Time", "I Wish", "That's All I Wanna
Do", "Girl Done Good", "All Over Me", "Bitter Tears" και
"People Of The Earth",
"Freakin' Out", "Who The Fuck?",
"Bittersweet Bundle Of Misery" δεν είναι καθόλου, μα καθόλου
άσχημα τραγούδια, και αν έχει κανείς προσέξει την δισκογραφική
του πορεία, η εξέλιξή του είναι εμφανέστατα ανοδική. Ο ίδιος,
όντας πράγματι χαρισματικός, συγκεντρώνει τα μάτια όλων επάνω
του σ' ένα σεβαστό DVD. |
| Extras: Υπάρχει ένα
ακουστικό, σόλο σετ του Coxon στο ICA όπου ερμηνεύει 7
κομμάτια, ενώ και τα promo videos των singles "Bittersweet
Bundle of Misery", "Spectacular" και "Freakin'
Out". |
|
| | |
