Γιώργος Καλούδης - Truth

Πώς θα συστηνόσουνα στον κόσμο;

Γιώργος Καλούδης.

Η μέχρι τώρα μουσική σου πορεία ποιους σημαντικούς σταθμούς έχει συμπεριλάβει;

Πρώτος σημαντικός σταθμός ήταν η υποτροφία από το ίδρυμα Fulbtright που μου χάρισε τη δυνατότητα να βρεθώ δίπλα στους Ted Green, James Mahlis για μαθήματα σύνθεσης, ενορχήστρωσης και αυτοσχεδιασμού και τους πειραματισμούς με τον Steve Tavaglione. Δεύτερος σταθμός η ίδρυση του Duo Faros μαζί με τον David Lyntch από το 2003 με δικό μας ρεπερτόριο. Τρίτος σταθμός Truth κοντά στους Dna.

Το Truth αντιπροσωπεύει (ίσως) την "αλήθεια" της μουσικής όπως εσύ την αντιλαμβάνεσαι;

Το Truth αντιπροσωπεύει τη συναισθηματική αλήθεια μιας περιόδου στη ζωή μου και με εκφράζει βαθιά μουσικά. Ως τίτλος του cd προέκυψε  περισσότερο  λόγω της φωτογραφίας που διάλεξα για το εξώφυλλο παρά κάποιας φιλοσοφικής τοποθέτησης. Ως συνδυασμός το Truth μαζί με το κοριτσάκι της φωτογραφίας πιο πολύ μου εκφράζει ην ιερή αλήθεια της αυθόρμητης παιδικότητας στη ζωή παρά σαν μουσική πραγματικότητα.

Πού αρχίζει το "κλασσικό" ύφος και που τελειώνει η σύγχρονη πρόταση στο Truth;

Αυτό θα το άφηνα στην προσωπική κρίση του κάθε ακροατή, ειδικά από τη στιγμή που δεν έγινε καμία επιτηδευμένη προσπάθεια να είναι κλασσικό ή σύγχρονο ή κάτι άλλο. Αυτό που προτείνει το Truth είναι ένα τσελιστικό ηχητικό τοπίο και εναλλακτικό περιβάλλον ως σημαντικό τρόπο έκφρασής μου.

Είχες ενδοιασμούς κατά την ηχογράφηση;

Δεν υπήρξε κανένας ενδοιασμός. Ή μάλλον ένας. Συζήτηση με τους φίλους για κάποια κομμάτια που ήταν εκτός της αισθητικής του cd που έπρεπε να αφαιρέσω από το album γιατί ανήκουν σε κάποια από τα επόμενα που έχω στο μυαλό μου.

Πώς ήταν η συνεργασία με τον Sylvan Richardson (σημ. μπασίστας του Andy Sheppard); Έμοιαζε λες και παίζατε μαζί χρόνια...

Η συνεργασία με το Sylvan ήταν σαν νερό. Όπως και η πρώτη αίσθηση που είχαμε όταν γνωριστήκαμε και παίξαμε ντουέτο. Έχουμε πολλά κοινά ακούσματα και καλλιτέχνες που αρέσουν πολύ και στους δυο μας. Αυτό σε συνδυασμό με την εγωιστική ανυπαρξία προκαλούν μία υπέροχη και όλο ευαισθησία μουσική προσέγγιση.

Τελικά πόσο δύσκολο είναι ένα ντεμπούτο άλμπουμ; Αποτύπωσες σ' αυτό ότι ακριβώς ήθελες;

Ένα album προκύπτει από μία ανάγκη έκφρασης και λειτουργεί σαν το πιο ιδανικό μέσο, είναι σαν παιδί. Ως πρώτο είναι συγκυριακά συμπτωματικό και δεν το κάνει πιο πολύ σημαντικό από το επόμενο ή λιγότερο.
Δεν αποτυπώνεται σ' αυτό ό,τι ακριβώς ήθελα γιατί έχω στο μυαλό μου άλλες δέκα ιδέες για πιθανά album και τρόπους έκφρασης. Αν χωρούσαν όλα σ' ένα cd θα ήταν σαν ένας πίνακας ζωγραφικής φτιαγμένος με εκατοντάδες ιδέες. Αυτή είναι και η μόνη δυσκολία κάθε album -πρώτο ή δέκατο- να μπορείς να αφαιρείς κομμάτια ή στυλ παιξίματος που δεν ταιριάζουν στη συνολική αισθητική της μουσικής πρότασης. Να μην καταλήγει και κάθε προσπάθεια να έχει υπότιτλο " Show me what you can do".