23/03/2009
Η υπόθεση των τουίτερ ιόντων της εταιρίας
Corona δεν είναι καινούρια. Αποτελούν προϊόντα του Otto Braun και
παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά περί το 1978. Το 1999 ο Braun πούλησε τα
δικαιώματα της ιδέας του στον Lansche του οποίου η ομώνυμη εταιρία τα
διαχειρίζεται από τότε. Το τουίτερ Corona είναι, στην ουσία, ένα μεγάφωνο
plasma, δηλαδή μια μονάδα η οποία προκαλεί αλλαγές της πίεσης με τον
έλεγχο μιας μικρής ποσότητας ιονισμένου αερίου. Για τον ιονισμό
χρησιμοποιήται ένας ταλαντωτής με λυχνία και επειδή η έξοδος μιας τέτοιας
μονάδας είναι μικρή, αυτή συνοδεύεται πάντοτε από φόρτιση χοάνης. Το
βασικό πλεονέκτημα μιας μονάδας ιόντων είναι η απουσία κινούμενης μάζας
(με την μορφή κώνου ή θόλου).
Αυτή την στιγμή η Lansche Audio διαθέτει
στην αγορά δύο ηχεία, το “μεγάλο” No.8 και το μικρότερο μοντέλο, Νο.4.1.
Εκτός από την χρήση του τουίτερ Corona, ενδιαφέρουσα είναι και η συνολική
προσέγγιση των Γερμανών: Και τα δύο ηχεία είναι τριών δρόμων με τις οκτώ
ιντσών μονάδες των μεσαίων να είναι σχεδιασμένες από τους ίδιους, με
καμπίνες κλειστού τύπου και ενεργά υπογούφερ για την κάλυψη των χαμηλών
συχνοτήτων. Το μεγάλο μοντέλο διαθέτει τέσσερα μιντ (εκατέρωθεν ενός
τουίτερ Corona) και τέσσερα γούφερ πλευρικώς τοποθετημένα τα οποία
οδηγούνται από ισάριθμους τελικούς των 300W. To αποτέλεσμα είναι ένα ηχείο
με ύψος σχεδόν 1.60 και πολύ υψηλή ευαισθησία (99dB) το οποίο μπορεί να
κατέβει μέχρι τα 20Hz. Το μικρότερο μοντέλο χρησιμοποιεί δύο μιντ και δύο
γούφερ αλλά μπορεί να κατέβει εξίσου χαμηλά (προφανώς χάρις σε κάποιο
κύκλωμα ενεργού ισοστάθμισης) ενώ προσφέρει και αρκετές δυνατότητες
ρύθμισης ώστε να προσαρμόζεται στον χώρο. Οι υψηλές συχνότητες ξεπερνούν
κάθε όριο και στις δύο περιπτώσεις, καθώς το τουίτερ του Braun ανεβαίνει
θεωρητικά μέχρι τα 150kHz! |
