Patrick Calmettes – Jean Christophe Calmettes (Jadis)

Ας ξεκινήσουμε μιλώντας λίγο για την Jadis γενικώς...
P.C.: Το πρώτο πράγμα που θα ήθελα να πω για την Jadis είναι ότι η εταιρία δεν επικεντρώνεται, απλώς, στην κατασκευή ηλεκτρονικών. Το βασικό μας αντικείμενο είναι η ικανοποίηση των ανθρώπων που χρησιμοποιούν τις συσκευές μας. Η εταιρία ιδρύθηκε το 1983 από τον πατέρα μας ο οποίος δεν ήταν ηλεκτρονικός μηχανικός αλλά είχε πάθος και με τα ηλεκτρονικά και με τη μουσική. Κατασκεύασε μερικούς ενισχυτές οι οποίοι άρεσαν σε έναν στενό κύκλο φίλων και γνωστών. Σύντομα απέκτησε μια καλή φήμη και κάποιος γνωστός με κατάστημα τους παρουσίασε στην αγορά. Μιλώ για κάποια σασί χωρίς όνομα εταιρίας ή οτιδήποτε επίσημο. Η Jadis ως εταιρία ξεκίνησε δύο χρόνια μετά από όλα αυτά, όταν έγινε σαφές ότι οι ενισχυτές άρεσαν και θα μπορούσαν να έχουν μια δυναμική στην αγορά.

Τι σημαίνει Jadis; Γιατί το όνομα, προφανώς δεν σχετίζεται με την οικογένεια...
P.C.: Jadis είναι μια πολύ παλιά λέξη της Γαλλικής γλώσσας που δεν χρησιμοποιήται σήμερα πολύ και αναφέρεται στο παρελθόν. Δεν την χρησιμοποιούμε με την έννοια του πεπαλαιωμένου, ή του ιστορικού, αλλά για να περιγράψουμε μια εποχή που ο κόσμος είχε λιγότερο άγχος ήταν πιο κοντά στην τέχνη της μουσικής και ήταν περισσότερο ευτυχισμένος.

H Jadis είναι μια εταιρία της οποίας τα προϊόντα χρησιμοποιούν λυχνίες. Με τι κριτήριο έγινε αυτή η επιλογή;
P.C.: Την εποχή που ξεκινήσαμε την Jadis οι λυχνίες δεν ήταν τόσο δημοφιλείς, τόσο στη μόδα αν θέλετε, όπως είναι σήμερα που υπάρχουν δεκάδες κατασκευαστές που ειδικεύονται σε αυτό το είδος συσκευών. Ο λόγος ήταν πολύ πιο απλός: Ως ερασιτέχνης ηλεκτρονικός, ο πατέρας μου είχε ασχοληθεί αρκετά με τα ερτζιανά, είχε κατασκευάσει πομπούς και δέκτες, οι οποίοι -τότε- βασίζονταν σε λυχνίες και γνώριζε αυτό το κομμάτι καλά. Θεώρησε ότι ήταν πιο εύκολο να κάνει την μετάβαση από τις υψηλές συχνότητες στο audio, κρατώντας σταθερή την βασική τεχνολογία επάνω στην οποία είχε εμπειρία.

Όπως λέτε, τα '80s και ειδικά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας δεν ήταν μια εποχή που οι λυχνίες ήταν... hot. Πόσο δύσκολο ήταν να βάλει κανείς στην αγορά λαμπάτους ενισχυτές, τότε;
P.C.: Από μια άποψη ήταν πράγματι δύσκολο και από μια άλλη, εύκολο. Μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε μια εποχή κατά την οποία η συγκεκριμένη αγορά είχε ελάχιστο ανταγωνισμό, αν θυμάμαι καλά πρέπει να υπήρχαν τρεις ή τέσσερις κατασκευαστές με λαμπάτα μηχανήματα. Από την άλλη, το κοινό των απαιτητικών ακροατών είχε στραφεί σε συσκευές με ημιαγωγούς. Βέβαια μια μικρή επίδειξη αρκούσε για να αλλάξουν, πολλοί από αυτούς άποψη... J.C.C.: Αυτό είναι μια γενικότερη τάση της αγοράς. Όταν βγει μια νέα τεχνολογία ο κόσμος έχει την τάση να την αγκαλιάζει και να αφήνει πίσω του αυτό που θεωρεί αναχρονιστικό, αλλά μετά επικρατούν ψυχραιμότερες σκέψεις και οι επιλογές δεν είναι πλέον τόσο προφανείς...

Νομίζετε ότι αυτό είναι κάτι με γενικότερη ισχύ; Ότι δηλαδή υπάρχει ένα κενό μεταξύ της ποιότητας που μια νέα τεχνολογία υπόσχεται και αυτής που τελικώς επιτυγχάνει;
J.C.C.: Ειδικά τα τελευταία χρόνια αυτό ισχύει. Η νέα τεχνολογία δεν φαίνεται να υπηρετεί την ποιότητα. Ο στόχος της είναι η οικονομία, το μικρό μέγεθος και οι δυνατότητες μαζικής παραγωγής. Ειλικρινά, δεν νομίζω ότι η ποιότητα της μουσικής βρίσκεται μέσα στις προτεραιότητές όσων προωθούν νέες τεχνολογίες.

Πείτε μου μερικά πράγματα για την φιλοσοφία της Jadis. Ποια είναι η μέθοδος που ακολουθείτε για να βάλετε μια συσκευή στην αγορά;
J.C.C.: Εξαρτάται, φυσικά, από την συσκευή. Για παράδειγμα μια ψηφιακή πηγή μας απασχολεί σε δύο επίπεδα. Το καθαρά τεχνολογικό κομμάτι, που αφορά στα ψηφιακά μέρη και το κομμάτι της ηχητικής συμπεριφοράς που σχετίζεται με το πως αντιμετωπίζουμε τον σχεδιασμό του μετατροπέα και του αναλογικού σταδίου. Το ψηφιακό κομμάτι είναι αρκετά κρίσιμο. Όπως το βλέπουμε εμείς, υπάρχουν δύο τρόπο να το σχεδιάσει κανείς, είτε δίνοντας έμφαση στην μαζικότητα είτε δίνοντας έμφαση στην ποιότητα. Τις περισσότερες φορές δεν μπορείς να τα έχεις και τα δύο. Επίσης, πολύ συχνά, οι εταιρίες δεν δίνουν περιθώρια στους μικρούς κατασκευαστές να ελέγξουν αυτά τα μέρη όπως θα ήθελαν και αυτό είναι κακό για την ποιότητα. Πάρτε για παράδειγμα το SA-CD, το οποίο θεωρητικώς υπερτερεί του CD αλλά η κλειστή του αρχιτεκτονική δεν του επέτρεψε να εξελιχθεί όπως θα θέλαμε.

Νομίζετε ότι η ροπή μέρους της αγοράς προς τα αρχεία υψηλής ανάλυσης είναι μια λύση στο πρόβλημα αυτό;
J.C.C.: Καταρχήν νομίζω ότι όλο αυτό είναι θετικό για εμάς, επειδή μας δίνει πρόσβαση στα αρχικά δεδομένα και δεν εισάγει κλειστές διαδικασίες επεξεργασίας τις οποίες θα πρέπει να δεχτούμε υποχρεωτικά, όπως συμβαίνει με τα συμβατικά ψηφιακά φορμά σε δίσκους. Επίσης, δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ενσωματώνεις την νέα τεχνολογία στις συσκευές σου. Η επόμενη γενιά μετατροπέα της Jadis θα υποστηρίζει USB και οφείλω να σας πω ότι δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου σε αυτό το κομμάτι.

Είμαι σίγουρος ότι γνωρίζετε πως ορισμένοι κάνουν κριτική στις λαμπάτες σχεδιάσεις, λέγοντας ότι δεν υπάρχουν πλέον καινούρια πράγματα στον συγκεκριμένο χώρο. Πώς απαντάτε;
P.C.: Θα έλεγα ότι αυτό δεν είναι σωστό. Πάντα υπάρχουν σημεία βελτίωσης και πάντα θα υπάρχουν νέες ιδέες. Την επόμενη χρονιά θα παρουσιάσουμε έναν καινούριο μοντέλο το οποίο θα ενσωματώνει κάποιες νέες ιδέες. Δεν μπορώ να πω ακόμη λεπτομέρειες γιατί είμαστε σε αρχική φάση της ανάπτυξης αλλά μπορώ να αποκαλύψω ότι θα είναι ένας ενισχυτής βασισμένος σε στάδιο εξόδου push-pull με 845 και ένα νέο κύκλωμα οδήγησης. Στόχος μας είναι η CES στις αρχές του 2011, αλλά ίσως ο χρόνος αποδειχθεί λίγος, τελικώς...

Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σας, το πιο κρίσιμο σημείο ενός ενισχυτή με λυχνίες;
P.C.: Θα έλεγα ότι το κρισιμότερο εξάρτημα είναι ο μετασχηματιστής εξόδου και νομίζω ότι οι περισσότεροι κατασκευαστές θα συμφωνήσουν μαζί μου. Στην Jadis φτιάχνουμε τους δικούς μας μετασχηματιστές, φυσικά, επειδή πιστεύουμε ότι είναι καθοριστικοί στη διατήρηση μιας συγκεκριμένης ηχητικής ταυτότητας που θέλουμε να επιτύχουμε, αλλά εκτός από τον έλεγχο των υλικών, τον οποίο σαφώς διατηρούμε, έχουμε και έναν διαφορετικό τρόπο σχεδιασμού, ο οποίος βασίζεται σε ένα μαθηματικό μοντέλο που ανέπτυξε ο πατέρας μας και δεν χρησιμοποιήται από κανέναν άλλο.

Μιλήσατε για ηχητική ταυτότητα. Ο ενισχυτής δεν πρέπει να είναι ουδέτερος; Να μην εισάγει δηλαδή την άποψή του στο σήμα;
P.C.: Συμφωνώ με αυτή τη γενική άποψη, αλλά θα πρέπει να καθορίζει τη εννοεί κανείς με την λέξη ουδετερότητα και το πως την εκτιμά. Προσωπικά θα ήθελα το σύστημά μου να μεταφέρει στον χώρο μου το συναίσθημα και την αισθητική ενός ζωντανού ηχητικού γεγονότος. Για εμάς αυτός είναι ο βασικός στόχος και όχι, απλώς, μια σωστή κυματομορφή σε έναν παλμογράφο.

Με ποιο τρόπο προσεγγίζετε αυτό τον στόχο;
P.C.: Ξεκινάμε συνήθως με τη βασική δομή του κυκλώματος, ένα βασικό σχέδιο δηλαδή, το οποίο κατασκευάζουμε και αξιολογούμε από τεχνικής απόψεως ώστε να είμαστε σίγουροι ότι όλα είναι σωστά σε θεωρητικό επίπεδο. Αυτό είναι περίπου το 10% της δουλειάς. Μετά αρχίζουμε να ακούμε το πρωτότυπο και να κάνουμε αλλαγές σε κρίσιμα σημεία του κυκλώματος και φυσικά στους ίδιους τους μετασχηματιστές. Όταν το αποτέλεσμα μας ικανοποιήσει, η φάση της εξέλιξης έχει τελειώσει και έχουμε μια ακόμη φάση εργαστηριακής αξιολόγησης. Αυτή η διαδικασία μπορεί να πάρει αρκετούς μήνες...

Έτσι εξηγείται, ίσως, και το γεγονός ότι δεν βγάζετε πολλά νέα μοντέλα... Πόσο καλό είναι αυτό;
P.C.: Θα έλεγα ότι είναι μάλλον κακό από επιχειρηματικής άποψης αλλά καλό για τον αγοραστή, ο οποίος βλέπει ότι έχει κάνει μια καλή επένδυση αγοράζοντας έναν Jadis. Μπορεί να έχει ένα μοντέλο μας για 25 χρόνια και στην πράξη να είναι κάτοχος ενός καινούριου ενισχυτή τον οποίο μπορεί να αναβαθμίσει ανά πάσα στιγμή.