Quad QC-twentyfour/II-eighty

Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα μπορούσε να γραφτεί ένα τουλάχιστον κεφάλαιο σε κάποιο βιβλίο βιομηχανικού σχεδιασμού το οποίο να αναφέρεται αποκλειστικά στην Quad. Το να έχεις άποψη είναι ένα θέμα. Το να έχεις άποψη και να έχεις δίκιο είναι ένα άλλο θέμα. Το να έχεις άποψη, να έχεις δίκιο και να επιμένεις ακόμη και όταν αυτή η άποψη αποκτά την ετικέτα του αναχρονιστικού είναι ένα τρίτο θέμα. Νομίζω ότι οι φωτογραφίες είναι αρκούντως αποκαλυπτικές: Αν και ολοκαίνουριο, το σύστημα του Quad που αντίκρισα όταν τελείωσα την αποσυσκευασία θα μπορούσε να έχει προέλθει από κάποια αποθήκη κλειδωμένη εδώ και δεκαετίες. Η προσπάθεια για οικονομία χώρου και υλικών είναι προφανής η τάση για απλοποίηση των πραγμάτων είναι προφανής αλλά το ίδιο προφανής είναι και η γνώση για το τι πρέπει να περιλαμβάνει κάθε συσκευή ώστε να μην γίνεται ενοχλητικά δύσχρηστη.

Ο προενισχυτής QC twentyfour διαθέτει πέντε εισόδους στάθμης line από τις οποίες η μια μπορεί να μετατραπεί σε είσοδο για φωνογραφική κεφαλή με την τοποθέτηση, στο εσωτερικό, του κατάλληλου αρθρώματος, δύο loop για εγγραφή καθώς και δύο ζεύγη εξόδων προς τον τελικό ενισχυτή σε μια προσπάθεια να απλοποιηθεί η καλωδίωση σε συστήματα με περισσότερους των δύο τελικών ενισχυτών. Ο χρήστης επιλέγει τις εισόδους με απλούς πιεστικούς διακόπτες και μπορεί να πραγματοποιήσει tape monitoring αν διαθέτει τρικέφαλες αναλογικές συσκευές εγγραφής ή ψηφιακά recorders με αντίστοιχη δυνατότητα. Η Quad έχει επιλέξει την είσοδο “CD” ως default, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε φορά που ενεργοποιείται ο προενισχυτής, επιλέγει αυτόματα την είσοδο αυτή. Η σκοπιμότητα για κάτι τέτοιο δεν είναι σαφής, χρειάζεται πάντως να το συνηθίσεις...
Το εσωτερικό του προενισχυτή κρύβει μια απλή σχεδίαση χωρίς υπερβολές σε θέματα υλικών. Το ενεργό τμήμα του κυκλώματος περιλαμβάνει μια λυχνία μινιατούρα, την διπλοτρίοδο 6111, η οποία διαχειρίζεται το σήμα και για τα δύο κανάλια. Η ρύθμιση της στάθμης γίνεται με ένα ποτενσιόμετρο της Alps ενώ για την ισορροπία των καναλιών χρησιμοποιήται ένα μικρό fader με κεντρικό “κλικ”.

Ο τελικός ενισχυτής αποτελεί μια κατά DeParavicini εκδοχή του αρχικού σχεδίου του Peter Walker. Το στάδιο ισχύος έχει μεγαλώσει περιλαμβάνοντας τώρα 4 τετρόδους KT88 ενώ η οδήγηση γίνεται από δύο διπλοτριόδους 6SL7GT. Η τροφοδοσία περιλαμβάνει ανορθώτρια και τσοκ και το κύκλωμα είναι συναρμολογημένο σε τυπωμένο, σε αντίθεση με τον κλασικό “II” ο οποίος είναι “αράχνη”. Οι όποιες αλλαγές έχουν γίνει από τον DeParavicini φαίνεται ότι δεν περιλαμβάνουν την τοπολογία του σταδίου εξόδου η οποία παρουσιάστηκε από τον ίδιο τον Walker σε ένα άρθρο του στο Wireless World τον Σεπτέμβριο του 1952 και περιγράφεται ως coupled cathode ή “Αcoustical circuit”. H ιδέα του Walker φαίνεται να αποτελεί μια απάντηση στην τοπολογία Ultra Linear (που παρουσιάστηκε ένα χρόνο νωρίτερα από τους Hafler και Keroes με την γνωστή προσέγγιση της τροφοδότησης του πλέγματος από ένα μέρος του σήματος της ανόδου, ένα είδος ανάδρασης) και περιλαμβάνει την σύνδεση της καθόδου στο πρωτεύον του μετασχηματιστή εξόδου.

Κατά τον ίδιο τον Walker η προσέγγιση αυτή προσφέρει σημαντικά χαμηλότερη παραμόρφωση σε σχέση με τις υπόλοιπες διαθέσιμες τοπολογίες (τρίοδοι και τέτροδοι σε τάξη Α, τέτροδοι σε σύνδεση Ultra Linear) και υποφερτό συντελεστή απόσβεσης (δηλαδή αρκετά χαμηλή αντίσταση εξόδου). Το μειονέκτημα της συγκεκριμένης τοπολογίας, όπως περιγράφεται στην ίδια δημοσίευση, είναι ότι είναι ιδιαίτερα απαιτητική ως προς την ποιότητα και την σταθερότητα των χαρακτηριστικών του μετασχηματιστή εξόδου. Η Quad λύνει το πρόβλημα αυτό (από το... 1952) κατασκευάζοντας τους δικούς της μετασχηματιστές. Ο χρήστης έχει στη διάθεσή του λήψεις για σύνδεση ηχείων με ονομαστική αντίσταση 8Ω και 4Ω καθώς και μια είσοδο single ended.