JE Audio VS70.1

Πριν πραγματοποιήσουμε τις μετρήσεις του VS70.1 βεβαιωθήκαμε ότι όλα βαίνουν καλώς με την πόλωση των λυχνιών, χρησιμοποιώντας την μέθοδο που προτείνει η εταιρία στο εγχειρίδιο χρήσης. Για την σύνδεση όλων των φορτίων χρησιμοποιήσαμε το tap των 8Ω. Ο VS70.1 απέδωσε ελάχιστα παραπάνω από την ονομαστική του ισχύ στα 8Ω φθάνοντας τα 36.5Wrms. Όπως θα περίμενε κανείς με βάση το στάδιο ισχύος του, η ισχύς σε φορτίο 4Ω ήταν σημαντικά χαμηλότερη και δεν ξεπέρασε τα 10Wrms (9.6W για την ακρίβεια) για παραμόρφωση -και στις δύο περιπτώσεις- 1%. O συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε στο 3.7, μια τιμή αρκετά χαμηλή για να περιμένει κανείς καλό έλεγχο σε φορτία με μεταβαλλόμενη αντίσταση. Η ευαισθησία του ενισχυτή μετρήθηκε στα 337mVrms για μέγιστη ισχύ.
Η απόκριση συχνότητας με ωμικό φορτίο είναι ιδιαίτερα ομαλή χωρίς ορατά προβλήματα στο φάσμα. Ο ενισχυτής εμφανίζει μια σαφή τάση αποκοπής στις πολύ χαμηλές συχνότητες και βρίσκεται στα -3dBr στα 10Hz, με το σημείο όπου η κλίση γίνεται ορατή να βρίσκεται λίγο πάνω από τα 20Hz. Στις υψηλές συχνότητες εμφανίζεται μια ήπια αποκοπή και ο ενισχυτής βρίσκεται στο -1dBr στα 20kHz και στα -3dBr στα 40kHz. Οι διαφορές μεταξύ των καναλιών είναι ελάχιστες, λιγότερες από 0.1dBr σε ολόκληρο το φάσμα της μέτρησης. Η εικόνα αυτή, της επίπεδης απόκρισης, άλλαξε όταν ο ενισχυτής κλήθηκε να οδηγήσει το σύνθετο φορτίο. Το στάδιο εξόδου φαίνεται να “ταλαιπωρήθηκε” αρκετά από τις μεταβολές τις αντίστασης εμφανίζοντας δύο περιοχές έξαρσης (περί το 0.5dBr) στην περιοχή μεταξύ 40Hz και 100Hz και στην περιοχή 6kHz και 20kHz. Βυθίσεις εμφανίστηκαν 100Hz και 1kHz, περί το 1dBr καθώς και μεταξύ 1kHz και 6kHz, η δεύτερη σοβαρότερη αφού το πλάτος της ήταν λίγο παραπάνω από το 1.5dBr.

Οι παραμορφώσεις κινήθηκαν σε λογικά έως χαμηλά για το είδος της συσκευής επίπεδα. Οι στατικές μετρήσεις με ισχύ εξόδου 12Wrms ήταν 0.31% για φορτίο 8Ω και 0.41% για φορτίο 4Ω, ενώ η παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης μετρήθηκε στο 0.27% με τη μέθοδο SMPTE και ίδια ισχύ σε φορτίο 8Ω. Η μεταβολή της αρμονικής παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα είναι μικρή και αφορά κυρίως στις υψηλές συχνότητες όπου ο ενισχυτής προσεγγίζει το 1% (στην χειρότερη περίπτωση, λίγο πάνω από τα 10kHz). Σε γενικές γραμμές, πάντως, οι τιμές παρέμειναν αισθητά χαμηλότερες, κοντά στο 0.3%, με το δεύτερο κανάλι να έχει κάπως πιο αυξημένη παραμόρφωση. Δεν είναι σαφές αν αυτό οφείλεται σε κάποια λυχνία ή απλώς το ένα από τα δύο κανάλια βρίσκεται πιο κοντά σε πηγές θορύβου. Το διάγραμμα της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ δείχνει ένα στάδιο εξόδου που φθάνει άνετα τα 30Wrms και αρχίζει να υπερφορτώνεται κοντά στα 40Wrms οπότε και η παραμόρφωση εκτοξεύεται σχεδόν κάθετα, στην σχετική καμπύλη, όταν το φορτίο είναι 8Ω. Με φορτίο 4Ω η υπερφόρτωση έχει παρόμοιο προφίλ αλλά εμφανίζεται αρκετά χαμηλότερα.

To φάσμα του σήματος εξόδου για σήμα εισόδου 1kHz και ισχύ 12Wrms/8Ω δείχνει έναν ξεκάθαρα λαμπάτο χαρακτήρα με αρκετά ισχυρή πρώτη αρμονική (λίγο ισχυρότερη από τα -60dBr) η οποία ακολουθείται από μια (σχεδόν) μονότονα φθίνουσα σειρά ανώτερων αρμονικών των οποίων η στάθμη παραμένει σχετικώς υψηλή τουλάχιστον μέχρι την δωδέκατη τάξη, οπότε και πέφτει κάτω από τα -100dBr. Στην περιοχή των χαμηλότερων συχνοτήτων, το τροφοδοτικό κάνει αρκετά αισθητή την παρουσία του, όχι τόσο με το hum (50Hz) το οποίο βρίσκεται γύρω στα -90dBr όσο με ανώτερες συνιστώσες (100Ηz και άνω), κάτι που φαίνεται καλύτερα στο φάσμα του θορύβου χωρίς σήμα στην είσοδο. Στο ίδιο διάγραμμα φαίνονται, επίσης, κάποιες συνιστώσες θορύβου στις υψηλές συχνότητες, γύρω και πάνω από τα 20kHz, η στάθμη όμως είναι ιδιαίτερα χαμηλή. Η στατική μέτρηση του θορύβου με σήμα 1kHz και ισχύ αναφοράς το 1Wrms είναι -63dBr (A) επίδοση που μπορεί να θεωρηθεί ικανοποιητική.