Copland CDA825/CTA305/CTA506

Το CDA 825 εμφανίστηκε αρκετά καλό σε σήματα χαμηλής στάθμης με την κυματομορφή για στάθμη -80dBFS να περιλαμβάνει κάποια συνιστώσα υψίσυχνου θορύβου αλλά να διατηρεί την ημιτονοειδή του μορφή του. Το σύνολο της αρμονικής παραμόρφωσης και του θορύβου για σήματα με πιο ρεαλιστική στάθμη (-20dBFS) κινήθηκε σε αρκετά χαμηλά επίπεδα (περί το 0.004% με ήπια αυξητικές τάσεις στις χαμηλές συχνότητες κάτω από τα 500Hz. Εν προκειμένω τα δύο κανάλια του player επέδειξαν διαφορετική επίδοση με το ένα εξ αυτών να κινείται σε κάπως υψηλότερες τιμές στο σύνολο της μέτρησης.

Η μεταβολή του συνόλου παραμόρφωσης και θορύβου σε συνάρτηση με την στάθμη δεν κρύβει εκπλήξεις, Η έξοδος προσεγγίζει το 3% για σήματα στάθμης -60dBFS και από το σημείο αυτό αυξάνεται σημαντικά για να ξεπεράσει το 5% για στάθμες κοντά στα -65dBFS.
O CTA 305 χρειάστηκε 290mV στην είσοδο για να αποδώσει 1Vrms στην έξοδο και φάνηκε να διαθέτει αρκετά περιθώρια υπερφόρτωσης αφού η τελευταία εμφανίζεται για σήματα στάθμης 8.5Vrms στην είσοδο (και για στάθμη 28.7Vrms στην έξοδο), επομένως υπάρχουν σημαντικά περιθώρια στον τομέα αυτό. Οι στατικά μετρημένες παραμορφώσεις κυμάνθηκαν σε χαμηλά επίπεδα (0.009% thd+N και 0.006% IMD/SMPTE, για στάθμη εξόδου 1Vrms) ενώ και η επίδοση σε θέματα θορύβου ήταν από τις καλύτερες που έχουμε μετρήσει σε προενισχυτή, φθάνοντας τα -75.7dBr (A) με στάθμη αναφοράς το 0.1Vrms. Τυπικά καλή μπορεί να θεωρηθεί η διαφωνία των καναλιών (-63.4dB με αναφορά 1Vrms/10kHz) ενώ και το ρυθμιστικό στάθμης εμφανίστηκε αρκούντως ακριβές στο μέσον της διαδρομής του (με μέγιστη διαφορά 0.32dB μεταξύ των καναλιών) αλλά λιγότερο ακριβές σε ρυθμίσεις υψηλής εξασθένησης (0.55dB στη θέση -40). H απόκριση συχνότητας εμφάνισε αποκλίσεις ανάξιες λόγου (περί 0.1dB κοντά στα 40kHz) και η διαφορά μεταξύ των δύο καναλιών ήταν παρομοίως μικρή.

Το φάσμα της εξόδου με σήμα 1kHz στην είσοδο (και στάθμη αναφοράς το 1Vrms) περιλαμβάνει μια σαφή, μονότονα φθίνουσα σειρά αρμονικών από τις οποίες η ισχυρότερη είναι η δεύτερη (κοντά στα -80dBr) και ελάχιστα ίχνη θορύβου στα 50/100Hz και στις πολύ υψηλές συχνότητες, όλα κάτω από τα -100dBr, δείγμα ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ αθόρυβο κύκλωμα. Το εύρημα αυτό επιβεβαιώνεται και από το φάσμα του θορύβου στην έξοδο, χωρίς σήμα και στάθμη αναφοράς το 0.1Vrms, όπου το σύνολο σχεδόν των συνιστωσών βρίσκεται κάτω από τα -100dBr.

Το διάγραμμα της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα κινείται στην περιοχή του 0.01% για την περιοχή των χαμηλών και των μεσαίων συχνοτήτων με σαφείς τάσεις αύξησης στις ανώτερες συχνότητες όπου αγγίζει το 0.03%. Η παραμόρφωση αυξάνεται, όπως θα περίμενε κανείς καθώς το κύκλωμα πλησιάζει το όριο της υπερφόρτωσή του, κάτω που γίνεται πάνω από τα 28Vrms, τουλάχιστον για το κανάλι που έχει την χαμηλότερη παραμόρφωση από τα δύο, στοιχείο που επιβεβαιώνει και την στατική μέτρηση.

Ο CTA 506 απέδωσε περίπου 100Wrms ανά κανάλι με φορτίο 8Ω (για την ακρίβεια 99.5Wrms) τιμή η οποία ανέβηκε λίγο στα 103.7Wrms όταν το φορτίο έγινε 4Ω. Με συντελεστή απόσβεσης που δεν ξεπερνά το 16 αναμένει κανείς μικρά προβλήματα κατά την οδήγηση φορτίων των οποίων η εμπέδηση μεταβάλλεται με την συχνότητα. Οι στατική μέτρηση παραμόρφωσης οδήγησε σε τυπικές επιδόσεις (0.21% για το 1/3 της ισχύος σε φορτίο 8Ω και 0.96% για την αντίστοιχη ισχύ σε φορτίο 4Ω) ενώ ο θόρυβος παρέμεινε σε πολύ χαμηλά επίπεδα (-89.1dBR (A), με στάθμη αναφοράς το 1Wrms/8Ω). H απόκριση συχνότητας με ωμικό φορτίο είναι ομαλή με αποκλίσεις που ξεπερνούν ελάχιστα το 0.5dB στην περιοχή 20Hz-20kHz και το εύρος του ενισχυτή ξεπερνά τα 30kHz. Οι διαφορές μεταξύ των δύο καναλιών είναι πολύ μικρές, στο 0.1dB περίπου. Με σύνθετο φορτίο στην έξοδο η απόκριση ακολουθεί σαφώς την μεταβολή της εμπέδησης αλλά και εδώ οι αποκλίσεις (αν και περισσότερες σε πλήθος και μοιρασμένες σε όλο το φάσμα) βρίσκονται μέσα στα όρια του 0.5dB. Το φάσμα του σήματος εξόδου (με τον ενισχυτή να αποδίδει το 1/3 της ισχύος του σε φορτίο 8Ω) δείχνει έναν αρκετά ζωηρό στάδιο εξόδου με έναν μεγάλο αριθμό αρμονικών (μέχρι και την 9η) να βρίσκεται πάνω από τα -100dBr. Ισχυρότερη είναι η τρίτη, με στάθμη λίγο υψηλότερη των -60dBr, ενώ υπάρχουν και αρκετές συνιστώσες ενδοδιαμόρφωσης (η επίδοση του ενισχυτή στις στατικές μετρήσεις ήταν 0.23%, αρκετά υψηλή).

Το φάσμα του θορύβου περιλαμβάνει ορατές συνιστώσες στα 50 και τα 100Hz καθώς και μια μεγάλη σειρά προϊόντων ενδοδιαμόρφωσής τους, με τις αντίστοιχες στάθμες να βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα, γενικώς κάτω από τα -100dBr με αναφορά την στάθμη που αντιστοιχεί σε ισχύ 1Wrms/8Ω. Το διάγραμμα της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα κινείται στο επίπεδο του 0.2% στην περιοχή των χαμηλών και των μεσαίων συχνοτήτων με αυξητικές τάσεις στις υψηλές συχνότητες. Κοντά στα 20kHz η παραμόρφωση βρίσκεται λίγο πάνω από το 1%.

Το διάγραμμα της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου δείχνει ότι η υπερφόρτωση, όταν οδηγείται φορτίο 8Ω ξεκινά λίγο κάτω από τα 90Wrms ενώ για φορτίο 4Ω το σχετικό όριο είναι περίπου 10W υψηλότερα, κοντά στα 100Wrms. Το στάδιο εξόδου αποδείχθηκε αρκετά αργό, με χρόνου ανόδου 7.9μS (επίδοση που αντιστοιχεί σε εύρος συχνοτήτων περίπου 45kHz) και ρυθμό ανύψωσης 8.4V/μS.