Canta Audio Lab Topaz/Zircon

Η ευαισθησία του προενισχυτή είναι 250mVrms (για στάθμη εξόδου 1Vrms) ενώ η υπερφόρτωσή του κινείται στα, αναμενόμενα για λαμπάτη σχεδίαση, πολύ καλά επίπεδα: Ο Topaz απαιτεί κάτι λιγότερο από 9Vrms στην είσοδο για να οδηγηθεί στην υπερφόρτωση η οποία έρχεται όταν η ή έξοδος φτάσει τα 35 Vrmsε περίπου. Οι στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης και θορύβου αποκάλυψαν ένα κύκλωμα ιδιαίτερα ήσυχο. Με αναφορά την στάθμη εξόδου 1Vrms, είδαμε 0.028% thd+N και 0.017% imd (κατά SMPTE), ενώ με πολύ χαμηλή στάθμη αναφοράς (0.1Vrms) μετρήσαμε λόγο σήματος προς θόρυβο -65.4dB(A). Η διαφωνία των καναλιών κινήθηκε σε καλά επίπεδα με την διαρροή του ενός καναλιού προς το άλλο να μην ξεπερνά τα -55dB για σήματα 10kHz. Το τράκινγκ του ρυθμιστικού στάθμης μας ικανοποίησε. Η ισορροπία μεταξύ των καναλιών βρίσκεται, κατά μέσο όρο στην περιοχή του 0.3dB με βέλτιστη τιμή το 0.1dB (στη θέση “παρά τέταρτο”). Η αντίσταση εξόδου υπολογίστηκε στα 130Ω, περίπου.
H απόκριση συχνότητας είναι απόλυτα ομαλή με μηδενική αποκοπή χαμηλά και ιδιαίτερα ήπια αποκοπή στις υψηλές συχνότητες. Ο προενισχυτής δεν ξεπερνάει τo -1dBr (με αναφορά το 1kHz) ακόμη και στα 40kHz, ενώ η ομοιότητα μεταξύ των καναλιών είναι πολύ καλή, περίπου στα 0.3dB (επιβεβαιώνοντας την στατική μέτρηση του τράκινγκ). To φάσμα του σήματος εξόδου για σήμα εισόδου 1kHz αποκαλύπτει έναν ήπια λαμπάτο χαρακτήρα, με την δεύτερη αρμονική να είναι αρκούντως ισχυρή (λίγο κάτω από τα -70dBr) αλλά τις υπόλοιπες αρμονικές να χάνονται αμέσως κάτω από τα -100dBr.

Ο γενικός θόρυβος του προενισχυτή είναι πολύ χαμηλός και το hum του τροφοδοτικού φαίνεται ελάχιστα στα 50Hz και όντας κάτω από τα -100dBr μπορεί να θεωρηθεί ως αμελητέο (υπενθυμίζεται, εδώ, ότι η στάθμη αναφοράς είναι 0.1Vrms). H μέτρηση της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα επιβεβαίωσε την στατική μέτρηση, καθώς ο προενισχυτής κινήθηκε με συνέπεια λίγο κάτω από το 0.03% για το σύνολο του φάσματος και χωρίς να δείχνει αυξητικές τάσεις σε κάποιο σημείο του.

Η καμπύλη παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη ακολουθεί την πεπατημένη. Σε πολύ χαμηλές στάθμες εξόδου, όπου επικρατεί ο θόρυβος, πήραμε σχετικώς αυξημένες τιμές (χωρίς πάντως ο προενισχυτής να ξεπεράσει το 0.2%) με τις επιδόσεις να βελτιώνονται άρδην στην περιοχή από 0.5Vrms μέχρι 1Vrms και από το σημείο αυτό να υπάρχει μια ομαλή αύξηση της παραμόρφωσης μέχρι το σημείο της υπερφόρτωσης το οποίο αν και ελάχιστα διαφορετικό για τα δύο κανάλια βρίσκεται περί τα 35Vrms. Το γεγονός ότι οι καλύτερες επιδόσεις βρίσκονται στην περιοχή όπου ο προενισχυτής θα κληθεί να λειτουργήσει (δηλαδή κάτω από το 1Vrms), προφανώς λογίζεται ως θετικό στοιχείο.

Η παραπάνω παρατήρηση συμπληρώνεται άψογα με την μέτρηση της μέγιστης ισχύος του Topaz. O τελικός απέδωσε 67.5Wrms σε φορτίο 8Ω και απαίτησε για αυτό ελάχιστα πάνω από 1Vrms στην είσοδο (1.047Vrms, για την ακρίβεια). Με το φορτίο στα 4Ω, η ισχύς που μετρήθηκε για ίδια τιμή παραμόρφωσης (3%) ήταν 82Wrms, επίδοση που οδηγεί σε έναν λόγο αύξησης της ισχύος 1.2, συμπαθητικό μεν, αλλά όχι κάτι που θα το θεωρούσαμε ως προτέρημα. Αντιθέτως, ο συντελεστής απόσβεσης, ο οποίος υπολογίστηκε στο 122, είναι καλός και αφήνει υποσχέσεις για καλό έλεγχο του φορτίου. Οι στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης (με σήμα 1kHz και ισχύ αναφοράς τα 25Wrms/8Ω) ήταν πολύ ικανοποιητικές, με την thd+N να βρίσκεται στα 0.021%, και την imd (κατά SMPTE) στο 0.017%. H αρμονική παραμόρφωση αυξήθηκε στο 0.06% για φορτίο 4Ω. O Topaz φαίνεται να είναι αρκετά αθόρυβος καθώς είδαμε -83dB(A) περίπου με αναφορά το 1Wrms/8Ω.
Η απόκριση συχνότητας του ενισχυτή με ωμικό φορτίο είναι πρακτικώς επίπεδη μέχρι τα 40kHz, χωρίς να εμφανίζει τάσεις αποκοπής στις χαμηλές ή τις υψηλές συχνότητες. Η ομοιότητα μεταξύ των δύο καναλιών είναι πολύ καλή, καλύτερη από 0.25dB. Το διάγραμμα της απόκρισης με σύνθετο φορτίο, αποκαλύπτει την αξία ενός υψηλού συντελεστή απόσβεσης. Ο τελικός διατηρεί σε μεγάλο βαθμό τον επίπεδο χαρακτήρα του παρουσιάζοντας ελάχιστες αποκλίσεις (ακολουθώντας την μεταβολή της αντίστασης του φορτίου) που είναι μικρότερες του δεκάτου του dΒ, επομένως αμελητέες στην πράξη. Ο Zircon θα ελέγξει καλά το φορτίο και δεν θα επηρεαστεί από τα καλώδια σύνδεσης του με αυτό.

Το φάσμα του σήματος εξόδου με φορτίο 8Ω, ισχύ αναφοράς τα 25Wrms και σήμα εισόδου 1kHz δείχνει έναν αρκετά “ζωηρό” ενισχυτή με πληθώρα αρμονικών, ισχυρότερες των οποίων είναι οι άρτιες. Η στάθμη τους βαίνει μειούμενη καθώς η τάξη τους ανεβαίνει αλλά θα πρέπει να φτάσουμε στην 8η αρμονική ώστε να πέσουν συνολικά κάτω από τα -100dBr. To φάσμα του θορύβου στην έξοδο (με την είσοδο βραχυκυκλωμένη) περιλαμβάνει σαφώς ορατές συνιστώσες από το hum (στα 50Hz) και την ανόρθωση (100Hz) καθώς και αντίστοιχα υποπροϊόντα ενδοδιαμόρφωσης. Πάντως, οι στάθμες (-80dBr και -90dBr με αναφορά το 1Wrms για τα 50Hz και τα 100Hz αντιστοίχως) είναι αρκούντως χαμηλές ώστε να θεωρηθούν ως σοβαρά ευρήματα.

Το διάγραμμα της αρμονικής παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα δείχνει ένα κύκλωμα που βρίσκεται συστηματικά κάτω από το 0.06% με το δεξί κανάλι να είναι αισθητά καλύτερο στις χαμηλές συχνότητες όπου κινήθηκε κοντά στο 0.01% αλλά με αυξητικές τάσεις καθώς η συχνότητα αυξάνεται (συμπεριφορά, προφανώς, του συγκεκριμένου ενισχυτή που είχαμε για δοκιμή). H παραμόρφωση σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου ακολούθησε την κλασική συμπεριφορά με την πρόσθετη παρατήρηση ότι η υπερφόρτωση έρχεται κάπως απότομα. Τα σχετικά διαγράμματα (για φορτίο 8Ω και 4Ω) δείχνουν ότι καθώς ο ενισχυτής φτάνει στο όριο της υπερφόρτωσης η παραμόρφωση αυξάνεται ραγδαία, με τον ενισχυτή να περνάει από το χαμηλό 0.04% στα 55Wrms/8Ω στο όριο του ορατού ψαλιδισμού (3%) για μόλις 12Wrms παραπάνω.

Ο ενισχυτής, τέλος, αποδείχθηκε αρκετά γρήγορος με την απόκριση σε τετραγωνικό σήμα να είναι ιδιαίτερα ομαλή και χωρίς κωδωνισμό. Ο χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 2.28μS (τιμή που αντιστοιχεί σε εύρος συχνοτήτων 150kHz περίπου) και ο ρυθμός ανύψωσης στα 16.8V/μS.