Arcam SA30

Οι μετρήσεις του ενισχυτή έγιναν μέσω μιας εισόδου στάθμης line και σε ρυθμό Analog Bypass, χωρίς, δηλαδή να περιλαμβάνεται ο μετατροπέας a/d (ο οποίος είναι απαραίτητος για την χρήση του Dirac).
Ο SA30 απέδωσε, στο όριο του ψαλιδισμού, 129Wrms ανά κανάλι σε φορτίο 8Ω και 173Wrms ανά κανάλι σε φορτίο 4Ω. Με συντελεστή αύξησης της ισχύος 1,3 μπορεί να θεωρηθεί ως επαρκής για την οδήγηση ηχείων των οποίων το μέτρο της εμπέδησης κατεβαίνει αρκετά χαμηλά. Προς αυτή την κατεύθυνση, ασφαλώς, συντείνει και ο καλός συντελεστής απόσβεσης ο οποίος ξεπερνά το 67, ένα χαρακτηριστικό που κάνει τον ενισχυτή ανθεκτικό έναντι των αυξομειώσεων των τιμών της εμπέδησης, σε ό,τι αφορά την συνολική απόκριση του συστήματος.
Οι στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης αποκαλύπτουν ένα κύκλωμα καλό, που δεν κρύβει εκπλήξεις. Στο ένα τρίτο της μέγιστης ισχύος σε φορτίο 8Ω, μετρήσαμε 0,030% και 0,015% THD+N και THD αντιστοίχως, για σήμα 1kHz, τιμές οι οποίες ανέβηκαν όταν η μέτρηση έγινε στα 10kHz, στο 0.090% τόσο για την THD+Ν όσο και για την THD. Η παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης (SMPTE)κινήθηκε, επίσης σε χαμηλά επίπεδα, 0.020%. Με φορτίο 4Ω όλες οι τιμές κινήθηκαν αυξητικά και είδαμε 0,070% και 0,040% (THD+N και THD) με σήμα 1kHz και 0.210% με σήμα 10kHz. Ανάλογη συμπεριφορά παρατηρήθηκε και στην παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης (0,049%). Ο ενισχυτής αποδείχθηκε αρκετά αθόρυβος με τον λόγο σήματος προς θόρυβο να βρίσκεται στα 70dBr(A) με αναφορά το 1Wrms/8Ω. Το τροφοδοτικό φαίνεται να έχει κάποια συμμετοχή, καθώς σε αυτό οφείλονται περίπου τα 1,6mVrms του συνολικού θορύβου στην έξοδο.
Η απόκριση συχνότητας του SA30 δεν κρύβει, επίσης, εκπλήξεις. Ο ενισχυτής κατεβαίνει χωρίς ίχνη αποκοπής μέχρι τα 10Hz και το σχετικό διάγραμμα δείχνει μια ομαλή αποκοπή ψηλά, η οποία βρίσκεται περί το -0,2dBr στα 20kHz, με τον ενισχυτή να μην “κόβει” περισσότερο από 1,5dB στο όριο της μέτρησης (60kHz). Η ομοιότητα των καναλιών βρίσκεται στην περιοχή του 0,1dB και κρίνεται ως πολύ καλή. Η μέτρηση με τον ενισχυτή να οδηγεί σύνθετο φορτίο αντανακλά, στην ουσία, τον συντελεστή απόσβεσης, με πολύ μικρές αποκλίσεις οι οποίες μόλις διακρίνονται στην περιοχή των 250Hz και δεν ξεπερνούν τα 0,2dB στα 3kHz.
Το φάσμα την έξοδο του ενισχυτή, με σήμα εισόδου 1kHz και αναφορά το 1/3 της μέγιστης ισχύος στα 8Ω, περιλαμβάνει μια ευδιάκριτη σειρά από αρμονικές, ισχυρότερες των οποίων είναι οι περιττές (με την τρίτη να βρίσκεται στα -80dBr). Ένα από τα χαρακτηριστικά του φάσματος είναι ότι δεν έχουμε γρήγορη μονοτονική μείωση της στάθμης των αρμονικών καθώς μέχρι και την έβδομη, η στάθμη βρίσκεται στην περιοχή των -80dBr. Το τροφοδοτικό κάνει εμφανή την παρουσία του, με τον ενισχυτή υπό φορτίο, αλλά οι στάθμες του hum (50/100Hz) και των υποπροϊόντων του είναι πολύ χαμηλές, γύρω και κάτω από τα -100dBr.

Το φάσμα της ενδοδιαμόρφωσης κινείται σε παρόμοια λογική. Εδώ, οι συνιστώσες τρίτης και πέμπτης τάξης βρίσκονται σε στάθμη λίγο χαμηλότερη των -80dBr, ενώ η δεύτερη τάξη (1kHz) δεν ξεπερνά τα -100dBr.
Το φάσμα του θορύβου, χωρίς σήμα στην είσοδο και με αναφορά το 1Wrms/8Ω, περιλαμβάνει ελάχιστα ίχνη από το τροφοδοτικό (γύρω από τα -100dBr) και ίχνη υψίσυχνων θορύβων που ελάχιστα ξεπερνούν τα -80dBr.

Η καμπύλη μεταβολής της ολικής αρμονικής παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα δείχνει να έχει αυξητικές τάσεις οι οποίες γίνονται σημαντικές στην περιοχή των μεσαίων και των υψηλών συχνοτήτων. Η συμπεριφορά αυτή είναι κοινή για φορτία 8Ω και 4Ω με τις τιμές να φτάνουν λίγο πάνω από το 0,1% (8Ω) και λίγο κάτω από το 0.3% (4Ω) στο όριο της μέτρησης, 20kHz.
Σε συνάρτηση με το φορτίο, η συμπεριφορά του ενισχυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί ως κλασική, καθώς οι σχετικές καμπύλες περιλαμβάνουν ένα “σκαλί” που φαίνεται να είναι χαρακτηριστικό της τάξης G και αντιστοιχεί στο σημείο μεταγωγής των ζυγών τροφοδοσίας. Με βάση τις δύο καμπύλες και μερικούς απλούς υπολογισμούς, φαίνεται ότι η μεταγωγή γίνεται περίπου στα ±20V. Ένας εναλλακτικός τρόπος να διαβάσει κάποιος το διάγραμμα αυτό, είναι ότι το στάδιο εξόδου εμφανίζει δύο σημεία υπερφόρτωσης. Το πρώτο, με την χαμηλή τάση τροφοδοσίας (όπου τελικώς δεν επέρχεται υπερφόρτωση επειδή η τάση τροφοδοσίας αυξάνεται) και το δεύτερο, μετά το οποίο κάνει την εμφάνισή του ο ψαλιδισμός.

Η μέτρηση του ψηφιακού μέρους του SA30 έγινε μέσω μιας ομοαξονικής εισόδου και από την έξοδο του προενισχυτή. Ατυχώς, ο τελικός ενισχυτής δεν μπορεί να απενεργοποιηθεί, με αποτέλεσμα πολλά από τα scripts των μετρήσεων της προδιαγραφής AES17 να μην μπορούν α τρέξουν, επειδή εμφανίζονται πολύ υψηλές τάσεις στην έξοδο των ηχείων (και χωρίς φορτίο), συμπεριφορά που εκλαμβάνεται ως πρόβλημα και ενεργοποιεί το σύστημα προστασίας του ενισχυτή. Κατά την άποψή μας, αυτό είναι κάτι που η Arcam θα έπρεπε να φροντίσει με κάποια σχετική επιλογή στο μενού που θα έθετε εκτός λειτουργίας το τελικό στάδιο.
Το ψηφιακό interface του ενισχυτή προσφέρει καταστολή του εισερχόμενου jitter, με την σχετική καμπύλη να βρίσκεται συστηματικά λίγο κάτω από τα -20dB και την καταστολή να φτάνει τα -35dB στις πολύ χαμηλές συχνότητες. Αυτό κάνει τις ψηφιακές εισόδους ανεκτικές σε μέτριες πηγές και καλώδια σύνδεσης.
Η γραμμικότητα του μετατροπέα που περιλαμβάνει ο SA30 είναι πολύ καλή, με τις σχετικές καμπύλες να διατηρούν την ιδανική μορφή μέχρι τα -105dBFS περίπου. Ο θόρυβος επιβάλλεται με την παρουσία του γύρω στα -120dBFS.

Η καλή συμπεριφορά του DAC με σήματα χαμηλής στάθμης επιβεβαιώνεται και από την σχετική μέτρηση των παραμορφώσεων. Τόσο η ολική αρμονική παραμόρφωση όσο και η αρμονική παραμόρφωση κινήθηκαν σε πολύ καλά επίπεδα για σήματα στάθμης -60dBFS (-40dBFS και -60dBFS αντιστοίχως) ενώ τα αναλογικά στάδια μπορούν να διαχειριστούν με άνεση υψηλές στάθμες καθώς δεν εμφανίζουν εμφανείς αυξητικές τάσεις κοντά στα 0dBFS.
Τέλος, ο μετατροπέας έχει πολύ χαμηλές τιμές παραμόρφωσης (THD και THD+N) για σήματα υψηλής στάθμης, χωρίς εμφανείς αλλαγές σε συνάρτηση με την συχνότητα. Τα σχετικά διαγράμματα κινούνται λίγο πάνω (THD+N) και λίγο κάτω (THD) από τα -100dB για όλο το φάσμα της μέτρησης.