| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| Tord Gustavsen Trio - The Ground, Elbow - Leaders of the Free World
, Magoo - Popsongs
, Εν CDομία...►, DVD of the
Week...► |
|
ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ...► |
|
|
|
| j a z
z |
Tord Gustavsen Trio - The
Ground
(ECM/Lyra) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► Edges of Happiness |
Νορβηγικοί σταλακτίτες
από την ECM
Η αίσθηση των βορειοευρωπαίων για τη μουσική
θα μπορούσε να αποτελέσει πραγματικά ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα
διατριβής. Σε μία εποχή που το "παγκόσμιο χωριό" έχει καταπατήσει τα
σύνορα κάθε έκφρασης βάζοντας τα όλα σε ένα απεχθές χωνευτήρι, το να
καλύπτει από την κορυφή μέχρι τα νύχτα το νορβηγικό touch π.χ του
Tord Gustavsen είναι κάτι εκπληκτικό και συνάμα παρήγορο ότι δεν
έχουν γκρεμιστεί όλες οι Θερμοπύλες.
Πάντα με την φροντίδα του
Manfred Eicher, του ECM αυτοπροσώπως και του μέντορα της μουσικής
μας παιδείας, ο νορβηγός πιανίστας ηχογραφεί μία δεύτερη δουλειά από
"ύμνους χωρίς λόγια", όπως χαρακτηρίζει ο ίδιος τις συνθέσεις του.
Δύο χρόνια μετά το Changing Places, το The Ground καταφθάνει με
ανεβασμένη ελαφρώς την ένταση σ' αυτές τις σούπερ ρευστές
μινιατούρες που κρύβουν ρομαντισμό, που ανεβοκατεβαίνουν σε ρηχά και
πιο βαθιά μοτίβα, που αφήνουν πίσω τους ένα εντυπωσιακό εύρος από
συναισθήματα και θεματικές ιδέες.
Με τον μπασίστα Harald Johnsen
που παίζει με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού και ο ντράμερ Jarle
Vespestad που είναι παντού χωρίς να γίνεται φορτικός, ο Gustavsen
εξελίσσει ομαδικά τους αυτοσχεδιασμούς του τρίο, μέσα από την βάση
της κάθε μελωδίας και όχι μέσα από τις μεμονωμένες μονάδες. Με τα
blues να θρέφουν το The Ground, αλλά και την σχεδόν εκκλησιαστική
κατάνυξη να μπαίνει ανάμεσα στα δάχτυλα των μουσικών, η ατμόσφαιρα
του The Ground πραγματικά ανασαίνει μέσα από την εμμονή του
Gustavsen να φτιάχνει διαρκώς... υποκατηγορίες μέσα σε κάθε σύνθεση.
Και μπορεί η τεχνική τους να σε... αγαλλιάζει με την ντελικάτη
αυθεντικότητά τους, υπάρχει από την άλλη η ατόφια ομορφιά της
μουσικής τους που για παράδειγμα στο "Colours of Mercy" μπορεί να σε
μαγέψει σύγκορμο. |
|
|
|
| r o c
k |
Elbow -
Leaders of the Free World
(V2) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► Picky Bugger |
Οι Elbow σκάνε το
πρώτο χαμόγελό τους...
E, τι κι αν το Μάντσεστερ είναι
συννεφιασμένο, καταθλιπτικό και ο Σερ ’λεξ Φέργιουσον το έχει βάλει
σκοπό να μας διαλύσει τα νεύρα και να μας βάλει στα γεράματα να
αλλάξουμε ομάδα στο "νησί"; Μόνο η μουντάδα αυτού του μέρους μπορεί
να γεννήσει τέτοιες "ηττημένες" μελωδίες, βαθιά ανθρώπινες όπως μία
ταινία του Κεν Λόουτς. Τέτοιοι υπαρξιακοί ύμνοι όπως το "Forget
Myself" μόνο από τα σκούρα χρώματα των βρετανών Elbow θα μπορούσαν
να ξεπηδήσουν από το τελικά όχι και τόσο μονόχρωμο τρίτο άλμπουμ
τους. Κάνοντας μία μεγάλη αγκαλιά και βάζοντας μέσα τους
Radiohead-Coldplay-Starsailor-Doves,οι Elbow αφαιρούν την παγωμένη,
εικόνα από τα τραγούδια τους και κάνουν για παράδειγμα το ομώνυμο
τραγούδι μία soul κατάθεση που έρχεται κατευθείαν μέσα από τις
καμινάδες του Μάντσεστερ. Η "latin" μπλόφα του "Mexican Standoff" με
τα παλαμάκια και τις κλακέτες είναι απολαυστική, το βαλσάκι του
"Great Expectations" πικρόγλυκο, ο κόσμος των Elbow πιο widescreen,
πιο σίγουρος, λιγότερο κλειστοφοβικός. Η limited edition με τα 10
video clips, δουλειά της κινηματογραφικής ομάδας The Soup
Collective, που πρόσφερε κάμερες, καλλιτεχνική εφόδια και τα σκίτσα
στο άλμπουμ, αξίζει το κυνήγι. |
|
|
|
| i n d i
e p o p - r o c k |
Magoo - Popsongs
(May Go
Zero/Hitch-Hyke) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► SilverSurfer |
’ξιο και τίμιο
indie
Ακόμα θυμόμαστε το "The Starter's Gun" από την
συλλογή τους στην Chemikal Underground, The Soateramic Sounds of
Magoo το 1997. Ένα κύμα από feedback και από πίσω μία pop καρδιά,
ένα τραγούδι αποπαίδι που λες και είχε ξεφύγει από την δισκογραφία
των Jesus and Mary Chain. Έτσι πορεύτηκαν μέσα στο χρόνο οι
συμπαθείς Σκοτσέζοι των οποίων ηγείται ο τραγουδιστής/κιθαρίστας
Andrew Rayner. Φαινομενικά θορυβώδες, αλλά "καλά" παιδιά κατά βάθος.
To Popsongs είναι το mini άλμπουμ που ουσιαστικά ξεπροβοδίζει το
άλμπουμ The All Electric Amusement Arcade που έχει ήδη καταφθάσει
στο εξωτερικό. Και στα 8 κομμάτια του, οι Magoo, πιο στιβαροί και
σταθεροί στην κορμοστασιά τους, παίζουν κομμάτια όπως τα "Silver
Surfer" και "We're Not Superhuman" με full extra τσαγανό, καμιά φορά
τόσο φευγάτο που ξεπερνάει τους "politically correct" κανόνες του
mainstream ύπνου. Και φυσικά σαν ζαβολιάρηδες που είναι κάθε φορά
που έρχεται η ώρα για το ρεφρέν τα πράγματα γλυκαίνουν και γίνεται
άμεσα η pop μίξη. Χωρίς να "θιχτούν" indie συνειδήσεις, χωρίς να
αισθανθείς πως κάπου σε κλέβουν. Χάρηκα που τα ξαναείπαμε και
περιμένω σύντομα και τα long play νέα τους... |
|
|
|
| Εν CDομία... |
 |
Mambotur -
Al.Frente
(multicolor/Penguin)
Το δίδυμο των Χιλιανών
Mambotur καταπιάνονται με latinotronica που σου σπάει τα νεύρα
ειδικά με αυτό τον καιρό που δεν αποφασίζει τι θέλει. Steel
ντραμς, acid clicks και στο βάθος καινοτομία. |
 |
Vic Chesnutt
- Ghetto Bells
(Blue
Rose/Hitch-Hyke)
Αν και πολλοί οι guests (Bill
Frisell, Van Dyke Parks, κλπ.) o Vic Chesnutt διατηρεί την
εκφραστική του σταθερότητα, με μια ακόμα πιο εσωτερική βουτιά
στον εαυτό του. Αν και η όρεξη των ενορχηστρώσεων μάλλον
ξεπερνά εκείνη των συνθέσεων. |
|
| |
|
| DVD of the Week... |
Nile Rodgers
& Chic - Live at Montreux 2004
(Eagle/Sony)
Pal, Εικόνα: 16:9, Ήχος: Dolby Digital
Stereo, 5.1 Surround, DTS, Διάρκεια: 99
λεπτά |
 |
Θυμίζοντας στο κοινό
του φεστιβάλ Montreux -που τα τελευταία χρόνια αλέθει τα
πάντα, ακόμα πιο αδιάκριτα από παλιά- πως μπορεί να υπήρξε μία
εποχή που έκραζε την disco, τώρα όμως σηκώνει τα χεράκια στο
αέρα για να χορέψει το "Le Freak" και το "Good Times", ο Nile
Rodgers χωρίς φυσικά τον μακαρίτη μπασίστα Bernard Edwards,
βάζει τους session μουσικούς του (τρομερό το δίλεπτο όπου
παίζουν ξερό funk, χωρίς πνευστά και φωνές) να βγάλει τα άλατα
από τα σώματα του κόσμου που θέλουν να Freak Out και δεν το
κρύβουν. Είναι εξευγενισμένη η φάση, λίγο περίεργη με τον
κρουστό Jerry Velez να μπερδεύει τις εποχές που ήταν στη μέση
της σκηνής του Woodstock στην εμφάνιση του Jimi Hendrix με το
γυαλιστερό στακάτο παίξιμο των Chic και με medley από Diana
Ross και Sister Sledge για να δέσει το γλυκό. Για να σηκωθείτε
λίγο από την καρέκλα και να ξεπιαστείτε λίγο, είναι μια
χαρά... |
| Extras: Κανένα |
|
| |
|
| |
