| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| Futureheads - Futureheads , Momus - Forbidden Software Timemachine, Bossacucanova - Uma Batida
Diferente, Various Artists
- Improvisto2 Εν CDομία...►, DVD
of the Week...► |
|
ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ...► |
|
|
|
| r o c k
|
Futureheads - Futureheads
(Warner) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► Meantime |
Το post punk που μας
ταίριαξε απόλυτα...
Μας αρέσουν πολύ οι Rapture και
περιμένουμε ανυπόμονα τη συνέχεια του Echoes. Και οι Radio 4 ήταν
πολύ του γούστου μας, μέχρι που το τελευταίο τους άλμπουμ μας
απογοήτευσε οικτρά. Εντάξει, και οι Franz Ferdinand δεν είναι
άσχημοι... Όμως αυτό ήταν το άλμπουμ που έκανε το πιο εκκωφαντικό
"κλικ" στις Gang Of Four, Jam και XTC αναμνήσεις μας.
Το
ντεμπούτο των βρετανών μπορεί να φέρει τον Paul Weller σε σημείο να
ζητήσει δικαιώματα, τους Gang Of Four να ζητήσουν... το λόγο, αλλά
μπορεί και να κάνει εκείνη τη γενιά να αισθανθεί περήφανη. Με τις
μελωδικές κυρίως γραμμές τους να παραπέμπουν κατευθείαν στην
μαεστρία των XTC, τις φωνές τους να ενώνονται και να μεταμορφώνονται
σ' ένα ευλύγιστο μουσικό όργανο, και το κοφτό, ενεργητικό,
ελεγχόμενο παίξιμό τους να μοιάζει με punk δύνη που αφήνει άθικτο το
σπίτι της pop, οι Futureheads, κάνουν μικρά μικρά θαύματα από το
πρώτο τους κιόλας άλμπουμ. Με τη διασκευή στο "Hounds Of Love" της
Kate Bush να βάζει απλά το κερασάκι στην τούρτα., το "Futureheads",
χοροποδηδάει διαρκώς επάνω στο CD (αλήθεια live πόσο θα χοροπηδάγαμε
εμείς;) χωρίς να λέει να σταματήσει από τα σφιχτοδεμένα ρεφρέν και
ακόρντα. |
|
|
|
| i n d i
e p o p |
Momus - Forbidden Software Timemachine
(best
of the creation years 1987-1993)
(Cherry
Red/Hitch-Hyke) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► The Hairstyle of the Devil |
Ανυπόφορα βρετανός για
άλλους, υπέροχα προκλητικός για τους υπόλοιπους...
Cult,
παρεξηγημένος, αιρετικός, ανήθικος... Ο σκοτσέζος Momus έφερε στο
κέντρο της καρδιάς της βρετανικής μουσικής, εκεί στο δεύτερο μισό
των '80s τον Ζακ Μπρελ. Καταλαβαίνετε τι έγινε. Σαν άλλος Marc
Almond, πολύ πιο παμπόνηρος, "υποχθόνιος" και ανατροπέας, ο
καλλιτέχνης που τότε σκάρωνε ηθικολογικά παιχνίδια μπροστά στα μάτια
του κοινού τραγούδια όπως το "A Complete History Of Sexual Jealousy
(Parts 17-24)". Οι αυθεντικές εκτελέσεις κομματιών που ηχογράφησε
στην Creation από το 1987 μέχρι το 1993, υπάρχουν εδώ με το πρώτο CD
να περιέχει στιγμές όπως τα "Love On Ice", "The Homosexual", "The
Hairstyle Of The Devil" και το δεύτερο A Machine That Let You Feel
All This Emotion, συλλέγει τις αρχές των '90s, τότε τα λίγο
μεταγενέστερα "Hippopotamomus", "A Monkey For Sallie", "Morality Is
Vanity", "Platinum". Όλα τους γαργαλιστικά, όλα τους μινιμαλιστικά
δοσμένα μέσα από pop, electro, acid house, παιδικές μουσικές
κατασκευές που όμως τόνιζαν το περιεχόμενο. One of a kind...
|
|
|
|
| b o s s a
n o v a |
Bossacucanova - Uma Batida
Diferente
(Crammed/Ankh) |
 |
Βραζιλιάνικης ομορφιάς
διασκευές σε Bossa Nova classics, από ένα κεφάτο και ικανό τρίο.
Στο τρίτο τους άλμπουμ, οι Marcelinho DaLua (DJ),
Marcio Menescal (μπάσο) και Alexandre Moreira (keyboards),
πραγματοποιούν το ομορφότερο update που θα μπορούσαν να πετύχουν σε
κλασικά κομμάτια της βραζιλιάνικης bossa nova, φέρνοντας τις πρώτες
μέρες του καλοκαιριού στο μέσο του Γενάρη. Με τους
σημαντικούς, ο καθένας για το δικό του διαφορετικό λόγο, Roberto
Menescal, Marcos Valle, Zuco 103, Trio Mocoto, Orlann Divo, Celso
Fonseca και Adriana Calcanhoto να τους βοηθούν σε κάθε track, το
αποτέλεσμα αποτελεί όχι ακόμα μία "σύνθεση του παλιού με το
καινούργιο", αλλά ένα εντυπωσιακό, καλλιτεχνικό, σύγχρονο κολλάζ της
βραζιλιάνικης μουσικής. Εδώ οι νέοι τιμούν την παράδοση, νοιώθοντας
καθώς στέκονται μπροστά της, όχι δέος και τρόμο, αλλά ευρηματικότητα
και έμπνευση. Ηλεκτρονικοί, αλλά και γοητευτικά "ψιθυριστοί", οι
Bossacucanova γεμίζουν με ζεστασιά τα beats, και με jazz άνεση το
ήδη μυοχαλαρωτικό τους στυλ. |
|
|
|
| f u n k / j
a z z |
Various Artists - Improvisto2
(Hitop
Records/Groovy Garden) |
 |
Καταπληκτική συλλογή
σπάνιων ισπανικών funk/jazz ηχογραφήσεων από τα
'70s.
7'' σινγκλάκια που πολλοί τα θεωρούσαν μέχρι
σήμερα χαμένα, σχήματα που εμφανίστηκαν και εξαφανίστηκαν χωρίς να
καταλάβει κανείς τίποτα, άλμπουμ που καλά καλά δεν μοιράστηκαν τότε
στα δισκάδικα... Αυτή η καταπληκτική συλλογή που έχει φροντίσει με
τα χεράκια του ο DJ, Jose Angel Diaz Duran, aka, Jadd, καλύπτει ένα
χρονικό διάστημα ανάμεσα στο 1971 και στο 1979, αλλά το κυριότερο
είναι ότι προσφέρει μία λαχταριστή γεύση funk τζαμαρισμάτων και jazz
παραδειγμάτων, από την ισπανική σκηνή της συγκεκριμένης εποχής. Τα
ονόματα των El Currante, Pepe Sanchez y su Rock Band, Orquesta Greg
Segura, Marquez, Pedro Ruy-Blas, Candeias, Modern Jazz Sextet, The
Brothers, La Nueva Banda Santisteban και Toldos y su Grupo, μπορεί
να μην σας λένε πολλά, αλλά μετά από αυτή την συλλογή θα τους
νοιώσετε πιο οικείους από ποτέ, αφού όχι μόνο δεν μηρυκάζουν τα
βασικά στοιχεία του κάθε είδους που "επεξεργάζονται", αλλά τα
αναδομούν μέσα σε πραγματικά συνθέσεις διαμάντια, που δεν ξέρουμε
γιατί, αλλά σε ορισμένες έμοιαζαν να φέρουν την φρεσκάδα μίας...
δεκαετίας... πιο πίσω. Ποιος ξέρει... |
|
|
|
| Εν
CDομία... |
 |
Ana Johnsson
- The Way I Am
(Epic/Sony)
Εκεί που λες δεν θα αντέξω
και μία Σκανδιναβική κόπια της Avril Lavigne, η Αννούλα σου
βγάζει μία pop/rock συμπάθεια. Και δεν της γράφουν και τόσο
άσχημα τραγούδια. Το "We Are" μέχρι και ο Spiderman το
προτίμησε... |
 |
24 Hours in
Paris
(Wagram/Ankh)
Τι μπορείς να ακούσεις μέσα σε 24
ώρες στο Παρίσι; Loungjazzelectropophouse από τους Nouvelle
Vague, Cocosuma, Sporto Kantes, Metropolitan Jazz Affair,
Dimitri From Paris, DJ Gregory, Alexkid, I:Cube και πάρα
πολλούς ακόμα. Προλαβαίνει, προλαβαίνεις... |
 |
Άδα- Μ' ένα φιλί
(Lyra)
Η πρώην τραγουδίστρια
των Domenica, ανοίγει σόλο φτερά χρησιμοποιώντας για διάδρομο
θηλυκό ερωτισμό και καλοβαλμένες μπαλάντες. Ο συνθέτης Γιώργος
Μίχας ευθύνεται για τη γενικώς αξιοπρεπή εικόνα. |
|
| |
|
| DVD of the
Week... |
Norah Jones and the Handsome Band - Live In
2004
(Blue
Note/ΕΜΙ)
Pal, Region 0, Εικόνα:
4:3, Ήχος: Dolby Digital Surround, Dolby Digital Stereo,
Διάρκεια: 123 λεπτά |
 |
Από τις
νεαρές που γνωρίζουν τι κάνουν, γιατί το κάνουν και πως θα το
χειριστούν για να το κάνουν και στο μέλλον, η Norah Jones,
αφού έγινε η "αγαπημένη" κόρη κάθε αμερικανίδας μητέρας,
συνεχίζει να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα και να γοητεύει την
easy listening (χωρίς παρεξήγηση...) κοινωνία. Στο Ryan
Auditorium, μπροστά στο κοινό του Νάσβιλ, η Jones κλείνει το
σετ παίζοντας με την εξαιρετική της μπάντα το "Life is a
Carnival" των The Band, αναγκάζοντας το κοινό να χαμογελάσει
μέχρι να πιαστεί το στόμα του. Κάπου ανάμεσα στη jazz
νωχελικότητα, την αμερικάνικη τραγουδοποιία και την country
παράδοση που φέρνει σε έξτρα δόσεις στη σκηνή η υπέροχη Dolly
Parton, η Jones κερδίζει δίκαια κάθε συμπάθεια, εντύπωση και
καλή κουβέντα. |
| Extras: Τα video
clip των "Those sweet words" και "What Am I To You?", bonus
κομμάτια από το live στο Νάσβιλ, το "Toes" από το Live In New
Orleans DVD του 2002, συν τρία μίνι ντοκιμαντέρ. To πρώτο
είναι η βιογραφία του γκρουπ, στο 24 Hours On The Handsome Bus
ακούμε τη γνώμη των μελών για την on the road εμπειρία, ενώ
τέλος οι κιθαρίστες της μπάντας Robbie McIntosh και Adam Levy
μας δείχνουν με καμάρι τις κιθάρες
τους. |
|
| | |
