| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| The Blue Nile - High ,Craig Armstrong - Piano Works, DJ Krush - Jaku , Galaxie 500 -
Uncollected , Εν CDομία...► |
|
ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ...► |
|
|
|
| p o
p |
The Blue Nile - High
(Sanctuary/V2) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► I
Would Never |
Σε σημεία όπως το "I
Would Never" μπορείς να μπερδέψεις τον leader Paul Buchanan με
πνευματιστή που μπορεί να λυγίσει κάθε σκληρή καρδιά...Τα κουτάλια
του είναι παιχνιδάκι...
Το λιγότερο παραγωγικό γκρουπ
στην ιστορία του pop/rock; Πιθανότατα. Από τα πιο σπάνια;
Σίγουρα...Τέσσερα άλμπουμ μέσα σε 20 χρόνια. Σπεύδουν βραδέως οι
cult σκοτσέζοι Blue Nile, αλλά το κάνουν με γοητευτικά θλιμμένο
τρόπο. Και ειδικά όταν ο leader Paul Buchanan, δεν αισθάνεται και
τόσο καλά, τότε είναι που οι Blue Nile βρίσκονται σε μεγάλες φόρμες.
Βουτώντας και πάλι στην εστέτ μελαγχολία, στα διαπροσωπικά
ανεκπλήρωτα και στις κοινωνικές δυσλειτουργίες (πάντα κάτω από
προσωπικό, ψυχολογικό πρίσμα), οι Blue Nile μεταφράζουν τα καλύτερα
συννεφιασμένα απογεύματα σε νότες, κάνοντας και πάλι πράξη το
γνωμικό. Εκτός από το να είσαι τίμια πρέπει να το δείχνεις κιόλας. Η
διάθεση - ατμόσφαιρα είχε πάντα το κυρίως ενδιαφέρον στους Blue
Nile, η δύναμη που τραβάει τις συνθέσεις τους ακόμα και στις σπάνιες
φορές που αυτές κάπου υστερούν. Λέμε τώρα... |
|
|
|
| i n s t r u
m e n t a l |
Craig Armstrong - Piano
Works
(Sanctuary/V2) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ►Weather Storm |
Ο φίλος της Madonna,
των Massive Attack και λοιπών σκηνοθετών του Χόλιγουντ, αφήνει τις
βαριές ενορχηστρώσεις, για ένα τετ α τετ με το πιάνο.
Οι μελωδίες του έχουν εισχωρήσει παντού. Στο "Protection" των
Massive Attack, στο "Music" της Madonna, στο soundtrack του "Moulin
Rouge", στο μυαλό μας καθώς ξεκουραζόμαστε από τη φασαρία της
Κηφισίας. Λουσάτος μελωδός, εντυπωσιακός ενορχηστρωτής και
υποκινητής "κινηματογραφικών" συναισθημάτων, ο βρετανός αφήνει την
ορχήστρα να ξαποστάσει, ξεσκονίζει το πιάνο του και βάζει τις ιδέες
του ξανά επάνω στο όργανο που τις εμπνεύστηκε. Μόνο που αυτή τη φορά
τις πάει μέχρι τέλους στα ασπρόμαυρα πλήκτρα. Η σπαρτιάτικη αυτή
αντιμετώπιση του "Weather Storm" ή του "Glasgow Love Theme" ή του
"Heatmiser 2", είναι ότι πρέπει για να δεις τον πυρήνα της ψυχής
τους, τώρα που καθάρισε ο ουρανός από όλα αυτά τα έγχορδα και τα
πνευστά. |
|
|
|
| e l e c t r
o n i c a |
DJ Krush - Jaku
(Columbia/Sony) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ►The Beginning |
O Ιάπωνας
DJ/παραγωγός/μουσικός συνεχίζει ακάθεκτος...
Δεν είναι
συγκλονιστικός όπως στο περασμένο The Message At The Depth, ωστόσο
κάθε πρόταση του εξ ανατολής beat master DJ Krush, αξίζει κάθε
προσοχής. Λιγότερο hip-hop από άλλες φορές, συνεχίζει να ψάχνει τις
πιο εντυπωσιακές instrumental διαστάσεις των ανατέλλων ήχων του, που
εδώ και χρόνια ολόκληρα πέφτουν επάνω στην τελειομανία του
(σαραντάρισε ο DJ Krush...). Και γι' αυτό ξαναξεκινούν και πάλι το
ταξίδι από την αρχή. Τα "Beyond Raging Waves", "Road To Nowhere",
"Distant Voices", "Stormy Cloud", διατηρούν την εύλογη
πνευματικότητά τους μέσα από τα ακριβή samples και τα επιβλητικά
beats του. Κάτι που ο DJ Tiesto δεν θα μπορέσει να το κάνει ποτέ...
|
|
|
|
| i n d i
e p o p |
Galaxie 500
- Uncollected
(Ryko/Hitch-Hyke) |
 |
Σπάνια κομμάτια των
Galaxie 500 που θα σας στείλουν και πάλι "καρφί" στην ακρόαση του
"On Fire"...
Ακυκλοφόρητο υλικό συλλέγει το Uncollected
από την πολύ πρώιμη περίοδο του γκρουπ που ανάγκασε τον εκλεκτικό
Kramer να ασχοληθεί μαζί τους εκεί στα τέλη των '80s, ανατολή των
'90s. Σαν τους Velvet Underground στο πιο ατμοσφαιρικό, εύθραυστο
και κλειστοφοβικό τους, οι Galaxie 500 με τα τρία άλμπουμ τους
Today, On Fire, This Is Our Music, πολύ πριν τους Belle and
Sebastian, έδειξαν πως είναι να φοβάται κανείς να βγει από το
καβούκι του, αλλά μπορεί να το παλέψει με όπλο τις "ονειρικές"
κιθάρες. Εδώ, σε τραγούδια που κυκλοφόρησαν σε σπάνια EP ("Blue
Thunder"), σε demo που γύρισαν από χέρι σε χέρι ("Walking Song",
"The Other Side", "On The Floor") ή άλλα ακυκλοφόρητα, οι Galaxie
500 μας παρουσιάσουν το πιο άβολο Jonathan Richman πρόσωπό τους.
Όχι, μόνο για τους γνώστες του έργου τους... |
|
|
|
| Εν
CDομία... |
 |
The Ordinary
Boys - Over The Counter Culture
(Warner)
Ένα από τα χειρότερα δείγματα της
βρετανικής "pop" αποσύνθεσης. Για κάθε τέτοιο άλμπουμ δεν
φτάνουν ούτε 17 Libertines και 65 Oasis για να καλύψουν την
ζημιά... |
 |
The Thrills
- Let's Bottle Bohemia
(Virgin/EMI)
Βρετανοί που παίζουν
καλιφορνέζικα; Αδιάφοροι που παίζουν βαρετά θα λέγαμε εμείς.
|
 |
The Great Depression - Unconscious Pilot
(Fire/Penguin)
Το
ανάποδο των Thrills. Αμερικανοί που τους μπερδεύεις με τους
Ride, τους Slowdive, αλλά και τους Go-Betweens. Μόνο που αυτοί
αξίζουν... |
 |
Bark
Psychosis - Codename: Dustsucker
(Fire/Penguin)
Ο Graham Sutton επιστρέφει
μετά από δέκα χρόνια στα ίδια ανθρώπινα post rock δεδομένα.
Υπόγεια vibes με ενδοφλέβια δράση... |
 |
Prodigy - Always Outnumbered, Never
Outgunned
(XL/Virgin)
Πολύ big beat για το
τίποτα... | |
|
| |
