| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| Brian Jonestown Massacre -
…And This Is Our Music,
Gonga –
Gonga ,Kammerflimmer
Kollektief - Cicadidae , Hip-Hop II |
|
ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ...► |
|
|
|
| r o c k
|
Brian Jonestown Massacre - …And This Is Our
Music
(Tee Pee Records/Hitch-Hyke) |
 |
| HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ► When Jokers
Attack |
Παραπονιέστε διαρκώς
για άλμπουμ που στερεύουν από ιδέες μετά το τρίτο τραγούδι; Ήρθε η
στιγμή για επαναληπτικές ακροάσεις…
Ορισμένοι
τίτλοι…“You Look Great When I’m Fucked Up”, “Prozac Vs. Heroin”,
“The Pregnancy Test”, “A New Low In Getting High”…Ιδιοσυγκρασιακή,
αυτοσαρκαστική, πολυσύνθετη, η κολεκτίβα από την Καλιφόρνια που
μέτρησε περίπου 40 μέλη σε όλη την πορεία της από τις αρχές των
‘90s, παραμένει ένα μυστήριο επιρροών και διαθέσεων, που ποτέ μα
ποτέ δεν έχασε την μοναδική της ικανότητα ότι μουσικό κομμάτι
πετάξει στον αέρα να μην πέσει ακριβώς στη θέση του, συμπληρώνοντας
ένα ακόμα παζλ τους που όσο πιο αμφιθεατρικά το δεις, τόσο
περισσότερο θα το απολαύσεις. Είτε πειραματικοί, είτε συμβατικοί,
είτε ψυχεδελικοί (με την πιο δυνατή ευφορία), είτε ακουστικοί, είτε
υπνωτικοί, είτε κινηματογραφικοί, οι Brian Jonestown Massacre
βιώνονται παρά αναλύονται, κάτι που στο όγδοο άλμπουμ τους είναι
γεγονός παρά μια δήθεν σημείωση από έναν γραφιά. Πράγματι «This Is
Theirs Music» και κάπου σταματάμε να μιλάμε και ακούμε… |
|
|
|
| s t o n e r
r o c k |
Gonga – Gonga
(Invada/Hitch-Hyke) |
 |
| HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ► Stratofortress |
Για όσους το έχουν
ξεχάσει, οι Black Sabbath ήταν Βρετανοί. Όπως και οι
Gonga…
Το τι είναι ή δεν είναι heavy και το ποιος
μπορεί ή δεν μπορεί να παίξει heavy, είναι μία αχρείαστη κουβέντα
σκέτος φαύλος κύκλος. Αντιθέτως το γεγονός ότι οι Gonga το μπορούν
και με το παραπάνω, είναι μία πολύ σύντομη και ογκώδης διαπίστωση.
Ανακάλυψη του, αν έχετε το θεό σας, Geoff Barrow δηλαδή ενός από τα
δύο βασικά μέλη των trip-hop masters Portishead (δικό του το label
Invada που πολύ μας ενδιαφέρει να ακούσουμε κι άλλα «συμβόλαιά»
του), οι Gonga τα βάζουν με τους θεούς του stoner rock και κερδίζουν
στο τέλος την εκτίμηση των Black Sabbath και των Kyuss. Ένα
τζαμάρισμα με κοντρολαρισμένο, σφιχτοδεμένο ύφος, που γνωρίζει ότι η
σωστή «ενορχήστρωση» μπορεί να το γλιτώσει από τις παγίδες των heavy
κλισέ (οι ακουστικές κιθάρες μόνο τυχαίες δεν είναι), το ντεμπούτο
τους κάνει την διαφορά με τα σημερινά stoner rock δεδομένα που
μοιάζουν να κολλάνε στη λάσπη της επανάληψης και της
γραφικότητας. |
|
|
|
| p o s t
r o c k / e l e c t r o n i c a |
Kammerflimmer Kollektief - Cicadidae
(Staubgold/Penguin) |
 |
| HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ► Neumond Inselhin |
Γερμανική κολεκτίβα
συνεπάγεται αυτομάτως μακρόσυρτο, επιβλητικό όνομα. Μέχρι εκεί όμως
με τις μαθητιματικές εξισώσεις γιατί το Cicadidae δεν έχει να κάνει
με ψυχρούς υπολογισμούς…
Όχι, πως δεν υπάρχει μία
ελαφρά επιτήδευση στις instrumental συνθέσεις που ψάχνουν την dark
side of jazz, από την πλευρά της 4AD και του Ντέιβιντ Λιντς. Είναι
από εκείνες όμως που δεν σου κολλάνε την έπαρσή τους στο πρόσωπό
σου. Ηλεκτρονικοί, πειραματικοί, οργανικοί, τελετουργικοί, οι
Kammerflimmer Kollektief, κάποτε σόλο project του Thomas Weber,
σήμερα ομάδα έξι μουσικών, στο τέταρτο άλμπουμ τους κάνουν σκόντο
στο θορυβοποιό παρελθόν τους (κατάλοιπα των Einsturzende Neubauten;)
για κάτι πολύ πιο οργανικό, πολύ πιο ταιριαστό στη χρήση ενός
«αγγλοσαξονικής» κατασκευής κοντραμπάσου. Σαν τους This Mortal Coil
σε πιο post jazz εκδοχή, οι Kammerflimmer Kollektief, θέλουν να
ηχογραφήσουν τα πνευστά τους μέσα από βραδινά πλάνα που δεν είναι
easy listening, αλλά βραδύκαυστα και avant garde. Και προς θεού μην
τρομάζετε με το τελευταίο. |
|
|
|
| h i p - h o
p |
Hip-Hop II
(Universal) |
 |
Νούμερο δύο της
συλλογής που την πρώτη φορά μάζεψε τόσα πολλά από τα hip-hop
classics που ήταν σκέτη πρόκληση…
Τώρα; Αν και ο
αριθμός των «ουάου» κομματιών δεν είναι μαζικός όπως την πρώτη φορά,
υπάρχουν ωστόσο επιλογές που συνδέθηκαν άμεσα με τη μουσική που
ξεκίνησε από το δρόμο για να φτάσει στην κορυφή των ουρανοξυστών της
Νέας Υόρκης. Έχουμε και λέμε τα “Gangsta’s Paradise” (Coolio),
“Fight The Power” (Public Enemy), “People Everyday” (Arrested
Development), “Wild Thing” (Tone-Loc), “It’s Like That” (Run DMC),
“White Lines” (Grandmaster Flash & Melle Mel), “Buffalo Stance”
(Neneh Cherry), “Brass Monkey” (Beastie Boys) και το καταπληκτικό
“Mama Said Knock You Out” του LL Cool J, είναι οι θεμέλιοι λίθοι από
την παλιά φρουρά που δεν αστειεύτηκε ποτέ με τη μουσική της. Από την
άλλη υπάρχουν οι νεώτεροι που δεν αφήνουν ευκαιρία και δολάριο να
πάει χαμένο. Οι Nelly, Ja Rule, Eve, Ashanti, DMX, Ludacris και
Black Eyed Peas κάνουν την παρουσία τους αισθητή, όχι όμως στο βαθμό
της θεάς Missy Elliott (“Work It”) ή του Jay-Z (“Girls, Girls,
Girls”). Εδώ θα ακούστε και τον Μαζωνάκη εεεε, συγνώμη τον 50 Cent
στο “In Da Club”… |
|
|
| |
