Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο
στόχος της έκθεσης του Μονάχου είναι να γίνει πραγματικά διεθνής και να
αποτελέσει το αντίβαρο των show που γίνονται σε άλλα μέρη του κόσμου και
έχουν παρεμφερές αντικείμενο. Η αγορά της Γερμανίας η οποία, κατά τα
φαινόμενα, είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη δημιουργεί ένα θετικό κλίμα προς
την κατεύθυνση αυτή και η αλήθεια είναι ότι και οι διοργανωτές κινούνται
σωστά. Εφέτος, υπήρξε αύξηση των συνολικών εκθετών με παράλληλη μείωση των
εκθετών που προέρχονται από την Γερμανία, με άλλα λόγια οι διεθνείς
παρουσίες ήταν περισσότερες. Σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται, κατά τη
γνώμη μου, και το κλειδί της επιτυχίας: Αν και η παρουσία τοπικών dealers
είναι φυσικά καλή για την τοπική αγορά, είναι -εντούτοις- ένας αρνητικός
παράγοντας για τον διεθνή χαρακτήρα της έκθεσης καθώς η παρουσία πολλών
σοβαρών κατασκευαστών (ιδιαίτερα αυτών που προέρχονται από την Απω Ανατολή
και τις ΗΠΑ) αντανακλά την θέση τους στη Γερμανική αγορά και όχι την θέση
τους στον διεθνή χώρο. Το αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου είναι να
υπάρχουν “ανύπαρκτοι” από πλευράς τεχνολογίας, μοντέλων και μεγέθους
κατασκευαστές με δεκάδες τετραγωνικά εκθεσιακού χώρου και -από την άλλη-
μεγάλα ονόματα να περιορίζονται σε δύο συσκευές κρυμμένες στα κάτω ράφια
ενός ρακ, θύματα, προφανώς, διαφόρων άγνωστων στο κοινό και τους
δημοσιογράφους εμπορικών συμφερόντων. Πέρα από αυτά, εφέτος το Μόναχο ήταν
μεγαλύτερο όχι μόνο στα λόγια (είχε καταλάβει ένα ακόμη χολ του M.O.C.)
αλλά και από πλευράς εκθεμάτων. Είδαμε αρκετά νέα πράγματα (και κάμποσα...
παλιά, στις ίδιες θέσεις με το 2007...) αλλά και μερικές ενδιαφέρουσες
“πρώτες”. Ρίξτε μια ματιά
στις φωτογραφίες. |