Το show φιλοξενήθηκε στους συνήθεις
χώρους, δηλαδή στον τρίτο και τέταρτο όροφο του ξενοδοχείου καθώς και στις
συνεδριακές αίθουσες του υπογείου και του πρώτου ορόφου και οι επισκέπτες
είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά αρκετές νέες αφίξεις από εταιρίες που
είτε έλειπαν τα τελευταία χρόνια είτε μπήκαν στην ελληνική αγορά πρόσφατα.
Από αυτές ξεχωρίσαμε τα ηλεκτρονικά της Angstrom, τους
ενισχυτές, τις πηγές και (κυρίως) τα ηχεία της MBL, τις
διατάξεις ελέγχου τροφοδοσίας της Furman, τα DACs της
Grace, τα πλατό και τους ενισχυτές της
Hanss, τα ηλεκτρονικά της Heed, τα πλατό
του J.C Verdier, τους ενισχυτές της Mark
Levinson, την NAD, τα ηχεία της
PMC, τα ηλεκτρονικά της Reimyo, την
Revel, τη νέα ελληνική προσπάθεια της Tune
Audio, τα μικρά ραδιόφωνα της Vita Audio, τα
λαμπάτα ενισχυτικά της Viva και τα προϊόντα της
XTZ.
Τα κομβικά εκθέματα ήταν πολλά. Ξεχωρίσαμε το
La Campanile της A Capella, τον ραδιοφωνικό δέκτη της
Advance Acoustic (λαμπάτος με δυνατότητα streaming), το
νέο ενεργό ATC SCM100, τον DAC QB9 της
Ayre, το (όχι καινούριο αλλά πάντοτε ενδιαφέρον) Signature
Diamond της B&W, το ψηφιακό σύστημα Puccini
της dCS, το πλυντήριο δίσκων Κeith Monks (ένα
classic που επέστρεψε στην αγορά), τον συνδυασμό Magnepan MG 20.1,
Audio Research Reference 610T, τον πολυαναμενόμενο
ραδιοενισχυτή MD209 της Magnum Dynalab, την επετειακή
σειρά της McIntosh για τα εξήντα χρόνια της, την πολυσυζητημένη κάρτα ήχου
της Metric Halo, τα “μικρά” Musical
Fidelity με το πολύ λογικό κόστος, το άρτι αφιχθέν Opus
No.4 της Olive, το Volterra της Rosso
Fiorentino, τα δικαναλικά ενισχυτικά της Rotel, την νέα
σειρά λαμπάτων της TLA και το θηριώδες
Velodyne 1812.
Η αναφορά, στην εισαγωγή του κειμένου, στις
περιφερειακές εκδηλώσεις δεν έγινε τυχαία. Αυτή τη χρονιά ήταν
περισσότερες από ποτέ με πολλά σημαντικά ονόματα από το εξωτερικό. Η άποψη
του υπογράφοντος είναι ότι οι επισκέπτες της έκθεσης δεν τίμησαν
τους ανθρώπους αυτούς όπως θα έπρεπε και παρά το γεγονός ότι η αίθουσα του
7ου ορόφου δεν βρισκόταν “μέσα” στην ατμόσφαιρα της έκθεσης, αυτό δεν
αποτελεί δικαιολογία. Ακόμη και happenigs όπως η παρουσίαση των νέων
Marantz του Ken Ishiwata είχαν μικρή συμμετοχή, κάτι που φέρνει στην
επιφάνεια την ανωριμότητα του Έλληνα audiophile ο οποίος -πολύ απλά- δεν
δέχεται εύκολα να ακούσει και να μάθει, επειδή νομίζει ότι τα ξέρει όλα.
Και όταν λέω “να μάθει”, δεν είναι κακό να ξεκινά κανείς την επίσκεψή του
από το πρόγραμμα της έκθεσης, όπου αναφέρονται όλα αυτά τα πράγματα.
Στις περιφερειακές εκδηλώσεις συμμετείχαν επίσης το
AVClub με μια διάλεξη σχετική με τα αρχεία FLAC και το avmentor.gr με δύο
διαλέξεις εκ των οποίων η μια αφορούσε το δικτυακό audio και η δεύτερη το
interfacing μεταξύ ενισχυτών και ηχείων. Στην, καθιερωμένη πλέον, τελετή
λήξης τέλος, ο εκδότης του περιοδικού High Fidelity Άλκης
Πορφυρίου παρέδωσε στον Θέμη Ζαφειρόπουλο
(Location High End) βραβείο για την πολυετή προσφορά του στον χώρο.
Η
διοργάνωση ήταν -ως συνήθως- καλή χωρίς κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Οι
φωτογραφίες ξεκινούν από
εδώ. |
